Marie Wilhelmina Emilie de Rodat (1787-1852) was een Franse kloosterstichtster. Zij werd in 1950 heilig verklaard door paus Pius XII. De Kerk gedenkt haar op 19 september.

Leven
Emilie de Rodat werd op 6 september 1787 geboren in Château de Druelle nabij Rodez in het departement Aveyron, Frankrijk. Haar vader was Jean-Louis de Rodat. Ze groeide op bij haar grootmoeder van moederszijde op het kasteel van Ginals. Daar groeide ze op als een – volgens de overlevering – opgewekt, vroom en gevoelig meisje. Ze werd op haar zestiende geïntroduceerd in de hogere kringen van Ginals. Door de verlokkingen van het mondaine leven zou haar religieuze belangstelling korte tijd enigszins zijn verflauwd. Dit tot bezorgdheid van haar grootmoeder, die haar naar een klooster stuurde. Daar aardde Emilie evenwel niet. Op 18-jarige leeftijd ging zij lesgeven in Villefranche en daar ontstond het idee voor het oprichten van een eigen kloostercongregatie.

Zusters van Liefde
In 1816 richtte zij in Villefranche-de-Rouergue de congregatie van de Zusters van Liefde van de Heilige Familie op. Deze congregatie legde zich toe op de zorg voor zogenoemde gevallen vrouwen, wezen en op de verpleging. De congregatie kende ook een contemplatieve tak. Onder haar leiding ontstonden nog tijdens haar leven veertig huizen, verspreid over Frankrijk en enkele andere Europese landen. De congregatie verkreeg in 1867, dus vijftien jaar na Emilie's dood, kerkelijke goedkeuring van paus Pius IX. Anno 2011 heeft de congregatie ongeveer 650 zusters verdeeld over alle continenten. Nog steeds is de zorg voor sociaal uitgestotenen de hoofdzorg van de orde.

Ziekte
Vanaf ongeveer 1820 werd Emilie geplaagd door ziekten. Eerst werd bij haar een vorm van huidkanker bij de neus vastgesteld. Toen ze daarvan genezen leek, openbaarden zich symptomen van de ziekte van Menière: duizeligheid en oorsuizingen. Zij bleef evenwel bijzonder actief. Na haar dood werd een groot aantal geschriften van haar hand gevonden. Daaruit komt Emelie naar voren als een mystica.

Overlijden
Emilie de Rodat overleed op 19 september 1852 in Villefranche-de-Rouergue aan de gevolgen van een tumor in haar linkeroog. Paus Pius XII verklaarde haar zalig op 9 juni 1940. Op 23 april 1950 werd zij door dezelfde paus heilig verklaard. Haar lichaam is bijgezet in de Kapel van de Heilige Emilie in Villefranche-de-Rouergue.