Aan tafel praten we over het conflict tussen Rusland en Oekraïne. Nederlands-Oekraïense schrijfster Lisa Weeda volgt het conflict met argusogen aangezien ze een Oekraïense grootmoeder heeft. “En ik heb familie daar”, vult ze aan.
Al acht jaar oorlog
“Ik ben al drie dagen aan het huilen eigenlijk”, vertelt ze in M. “Mijn familie zit al acht jaar in oorlogsgebied. Afgelopen donderdag zaten ze al in een schuilkelder omdat er werd gebombardeerd.”
Ze vertelt dat als dit gebeurt, het alleen maar groter en erger wordt. “Dan is de vraag: waar moeten ze naartoe? Gaan ze naar Rusland, gaan ze naar Oekraïne, gaan ze bij familie wonen?” Ze heeft namelijk ook familie wonen in Odessa, een nog veilig gedeelte van het land. Lisa: “Willen ze daar wonen? Nee. Hun huizen zijn daar, hun familieleden liggen daar begraven, hun kinderen zijn daar opgevoed en hun huizen zijn daar gebouwd.”
Regio’s erkennen
Ook politicoloog Johan Holtslag zit aan tafel. Hij legt uit: “Een stuk van Oekraïne wordt eigenlijk bezet door rebellen die de onafhankelijkheid willen van dat Oostelijke stuk van Oekraïne. De Oekraïense overheid is daar natuurlijk heel sterk tegen. Maar Rusland zal dat dus nu waarschijnlijk het komende uur gaan erkennen. Dat heeft heel verstrekkende gevolgen omdat dat voor Oekraïne een oorlogsverklaring is. Oekraïne wil echt de soevereiniteit van het land behouden. En het zal betekenen dat de Russen die erkenning hard moeten maken om troepen binnen te sturen.”
Lisa Weeda: “Ja, het is al zolang hetzelfde, die oorlog is al zolang. Er zijn al 14.000 mensen dood, er zijn al anderhalf miljoen mensen gevlucht. We weten van het nieuws van de afgelopen dagen (...) vrouwen en kinderen aan het evacueren zijn. Wat gaat er dan gebeuren met die mannen die achterblijven? Die moeten waarschijnlijk gedwongen gaan vechten. Dat kan alleen maar doden opleveren als dat zo is.”
Mannelijke familieleden
Wanneer Margriet vraagt naar Lisa’s mannelijke familieleden antwoordt ze: “Ja, de meeste zijn al dood. Mijn oom is vermoord in het conflict in 2015 omdat hij niet wilde meewerken met de nieuwe republiek. Hij had een zaak, daar ging het goed mee. Die republiek had geld nodig en gingen bij al die zakenmannen langs om te vragen of ze de republiek willen steunen. Hij zei nee.”
Ze vertelt verder over haar oom. “Hij werd in de lente van 2015 gekidnapt, hij stapte in zijn auto, er stapten twee mannen bij hem in. Hij was drie maanden zoek en werd om de hoek van zijn huis verminkt en vermoord teruggevonden. Voor ons is het niet… Ja, dit is niet nieuw ofzo.”
Inmiddels is de situatie verder ontwikkeld. Bekijk hier het fragment uit de aflevering van maandag 21 februari terug.
