De dood is paradoxaal genoeg net zo'n belangrijk onderdeel van ons leven als het leven zelf. Geen leven, zonder dood. In onze economisch-wetenschappelijk georiënteerde maatschappij is er weinig aandacht voor de dood of hoe daartoe te verhouden. De nadruk ligt op gezondheid en het leiden van een succesvol leven. Het is dan ook niet vreemd dat mensen eerder geneigd zijn hun blik voor dit gegeven af te wenden dan hun vergankelijkheid onder ogen te komen. Ziekte en dood staat gelijk aan een falen van het menselijk lichaam en de medische wetenschap. De vraag naar hoe we ons er met meer gelijkmoedigheid toe kunnen verhouden wordt daarom des te prangender.

In de documentaire "Loslaten in Liefde" volgt filmmaker Misha Beliën de dagelijkse praktijk van het op het boeddhisme geïnspireerde 'Hospice de liefde'. Hier wordt door de gasten, maar minstens zozeer door de medewerkers onderzocht hoe het lijden van een naderende dood kan worden verzacht. Hoe een afscheid in kwetsbaarheid en openheid misschien een waardevolle ervaring kan zijn ondanks dat afscheid nemen altijd moeilijk en pijnlijk is. Hoe geef je dat een plek? Wat is dat lijden? En hoe kan dat wezenlijk verzacht worden? Hoe inspireert het boeddhisme daar middels een focus op gelijkmoedigheid bij? Maar bovenal: 'Hoe kunnen we loslaten in liefde?'

De Boeddhistische Blik: Loslaten in Liefde, op zondag 8 november om ca. 15.20 uur op NPO 2.