Er zijn verhalen bekend van wetenschappers die hun hele werkende leven zoeken naar één wiskundig bewijs. Pas als ze daar uitkomen voelen ze dat hun carrière de moeite waard was. Ze ontlenen succes niet aan sociale status of materieel bezit, maar aan het vinden van een minuscule waarheid. Sommigen zullen dat gek vinden, ik vind het inspirerend. Ik voel me prettig in de wereld van de wetenschap, waarin ik eerst als student rondliep en daarna als journalist. Het draait er om feiten en het najagen van één waarheid. Als presentator van De Monitor begeef ik me op nieuw terrein.

Bij maatschappelijke thema’s is de waarheid niet altijd zwart-wit. De maatschappij zit vol met onrecht, pijn en verdriet en ik voel de behoefte om een positieve bijdrage te leveren. Dat kan bij De Monitor. Het programma onderzoekt problemen van onze kijkers en kaart uiteenlopende maatschappelijke misstanden aan. Een terugkerend thema is hoe Nederland tekortschiet in de omgang met verwarde personen. Zij gedragen zich anders dan wat wij hebben gedefinieerd als ‘normaal’. Telkens als ik daarover lees, breekt mijn hart. Ik kan me goed voorstellen dat de wereld voor sommigen overweldigend is.

Door hun verhaal te vertellen, kan ik hopelijk meer begrip creëren voor hen die vaak niet begrepen worden. Net zoals ik dat lang voor de wetenschap deed. Ik zou graag bewijzen dat de term ‘gek’ een politiek construct is en geen wetenschappelijke definitie. Als dat lukt, dan voel ik dat mijn carrière de moeite waard was.

Zien? De Monitor, elke maandag om 22.15 uur bij KRO-NCRV op NPO 2