Veseloho Rizdva

Oekraïners in huis? Louise moest er niet aan denken. Ze woonde weliswaar groot, had wat kamers over, maar geen zin in gedoe. Ze had er net nog ruzie over gemaakt met haar man, die haar beschuldigde van kleingeestig gedrag. Maar ze heeft geen tijd voor dit soort discussies. Niet nu op de dag van haar concert.

Ze zegt haar man gedag en stapt op de fiets, haar viool op haar rug. In de kou trapt ze richting de kerk. Met haar strijkorkest geeft ze een prachtig kerstconcert voor een bomvol publiek; na afloop drinken ze glühwein met elkaar.

Onbestemd gevoel

Warm van de wijn stapt Louise daarna weer op haar fiets, handschoenen aan, muts op, en snel naar haar gezellige huis, naar de lichtjes van de kerstboom. Thuis bekruipt haar bij het wegzetten van haar fiets een onbestemd gevoel.

Tas? Ja. Telefoon? Ja. Viool? Nee!

De schrik slaat haar om het hart en meteen ziet ze het voor zich. In de steeg achter de kerk had ze haar viool even op de grond gezet bij het pakken van haar fiets.

In een roes rijdt ze terug naar de stad. Hoe had ze zo stom kunnen zijn? Dat wat haar het liefste is van alles - op straat laten staan!

Verhaal gaat verder onder de afbeeldingen

Is dit echt, is dit een sprookje?

In de buurt van de steeg spitst ze haar oren. Ze hoort de streken van een viool. Beeldt ze zich dit in? Nog dichterbij hoort ze het duidelijk: Stille nacht, heilige nacht. Ze draait de hoek om en kan haar ogen niet geloven. Daar staat een groepje mensen te kijken, ademloos, naar een oude man die kerstliederen speelt op een viool. Ook Louise raakt als vanzelf betoverd. Is dit echt, is dit een sprookje?

Maar dan knippert ze met haar ogen en beseft ze: dat is háár viool waar die man op speelt. Ze stapt de kring met mensen in en terwijl ze dat doet, doet ook de man een stap naar voren. Met een groots gebaar buigt hij voor zijn publiek en legt hij de viool in Louise’s armen. 'Veseloho Rizdva', zegt hij met een lach.

Haar hart stroomt vol

Louise weet niet hoe snel ze weg moet komen met haar viool. Ze kijkt nog even snel achterom en ziet tot haar verbazing een lege steeg. Geen mensen, geen oude man. Alles leeg. Maar haar hart stroomt vol. Vol met liefde en goede voornemens. 'Veseloho Rizdva', fluistert ze in gedachten terug tegen de man.