Zestig jaar rijinstructeur

Al zestig jaar is Cor instructeur. ‘Ik heb dat altijd met veel liefde en plezier gedaan. En nog steeds.’

Zijn vrouw heeft geprobeerd om Cor wat eerder te laten stoppen, maar dat is niet gelukt. Helaas heeft Cor zijn vrouw verloren, na 63 jaar samen te zijn geweest. 

Cor: ‘Mijn vrouw heeft zo vaak tegen mij gezegd: Cor, hou nou toch eens op met rijlessen. Maar ja, ik vind het zo leuk,’ vertelt hij. ‘Als je iets voor een ander kan doen, dat is toch geweldig? Je kan veel beter helpen dan geholpen worden.’ 

Kennis delen

Cor strooit graag met zijn kennis. ‘Het is vaak de vorm hoe je het uitlegt. Ik probeer het zo eenvoudig mogelijk te houden,’ vertelt hij. 

Zo heeft Cor een goed ezelsbruggetje voor de U-borden die voor omleidingen gebruikt worden. ‘Dan staat er omleiding, maar meestal zeg ik tegen de leerlingen: hou het maar gewoon op z’n Brabants. ‘Umleiding’ zeggen we dan. Dat is ook een U. Want de Duitsers zeggen Umleitung, hè?'

Tip voor leerling Quinten

In De rijles is te zien hoe de 17-jarige Quinten bij Cor in de lesauto stapt. Hij studeert Medische Hulpverlening en wil later graag in de zorg werken. 

Cor heeft nog een tip voor Quinten: ‘Aanraking, dat is altijd het fijnst. Bij een patiënt over het hoofd strijken bijvoorbeeld. Dat zijn belangrijke dingen in het leven.’

Aanraking

Ook Cor past soms een aanraking toe in zijn werk als rijinstructeur. ‘Tegenwoordig mag het niet meer met me too enzo. Ik doe altijd wel een schouderklopje ofzo geven.’ 

Als leerlingen angstig zijn, kan het volgens Cor goed zijn een handje te helpen. ‘Als ze zeggen: ik heb zo’n schrik op de autoweg. Dan houd ik altijd de pols vast en zeg ik: het is net of ik rijd,’ vertelt hij. 

Cor: ‘Dan moet je het wel van tevoren vragen. Soms heb je als je iemand aanraakt dat ze schrikken. Dat zijn dan altijd mensen die iets hebben meegemaakt.