Langzaam maar zeker doof

Presentator Joris Linssen raakt op Schiphol aan de praat met een vrouw. Ze wacht op haar man die terugkomt van een zakenreis. Aan het begin van het gesprek maakt ze duidelijk dat ze erg slechthorend is, waardoor ze Joris goed moet aankijken om hem te kunnen begrijpen.

Ze vertelt dat ze de afgelopen vijf jaar langzaam maar zeker doof is geworden. ‘Het is iets erfelijks, een verkalking in mijn slakkenhuis.’ Of ze daardoor echt doof zou worden wist ze destijds niet. ‘En ook niet in welke mate. Maar het is heel erg geworden en ik ben inmiddels volledig doof.’ 

Afscheid nemen van muziek

Ze heeft nu gehoorapparaten en krijgt over twee maanden een implantaat. ‘Als ik die niet krijg, hoor ik straks ook niks meer mét gehoorapparaat.’ Er zit wel een nadeel aan. ‘Met zo’n implantaat ga je nooit meer echt muziek horen. Daar moet ik afscheid van gaan nemen. Dat doet mij pijn.’ 

Ze heeft veel steun aan haar man. ‘Hij heeft alle begrip en is er helemaal voor mij. Omdat ik soms niet meer kan luisteren, hebben we contact door gewoon samen te zijn. Knuffelen in stilte. Dat kan je niet met iedereen, maar dat kan ik wel met hem.’ 

Bekijk het hele fragment.