Gerben Zweers (1969) komt uit een hecht katholiek gezin met vijf kinderen, van wie hij de oudste is. Na het atheneum twijfelt hij tussen een studie geschiedenis en de militaire academie, maar het wordt een laborantenopleiding. Tot een enthousiaste broeder en een jonge, inspirerende pastoor zijn pad kruisen en hij kiest voor het priesterschap. In 1999 wordt hij gewijd, later wordt hij lid van de Orde van Augustinus. Hij woont in een communiteit van drie broeders en drie zusters midden in Utrecht.
‘Ik volg de regel van Augustinus. Dat is een kloosterregel die gaat over broeders en zusters die in een gemeenschap samen wonen, samen bidden en hun talenten en bezit delen. De kerkvader Augustinus van Hippo, die leefde in de vierde en vijfde eeuw, is onze grote inspiratiebron. We lezen veel van wat hij geschreven heeft, bestuderen zijn werk en kijken met elkaar hoe dat in de praktijk te brengen. We zijn een orde waarin studie en gebed samengaan met activiteiten in de wereld buiten onze communiteit.’
‘Ik ben ook pastor in twee parochies, Licht van Christus en Heilige Drie-Eenheid, ten westen en ten zuiden van Utrecht. Dat zijn 10 kerken. Afgezien van de zondagse vieringen, het vieren van de overige sacramenten zoals doop, ziekenzalving en de biecht, hou ik me vooral bezig met communicatie en media en kerkopbouw. Ik ben het meest betrokken op de gemeenschappen in IJsselstein en Nieuwegein. Overigens werk ik voor 70% in de parochie.'
‘Ik ben langer priester dan dat ik kloosterling ben. Wat mij aantrekt is een eigen traditie waarin je het evangelie beleeft met anderen. Juist omdat ik met anderen samen leef komen de gewone dingen op een hoger plan te staan. Samen eten is niet zomaar voedsel naar binnen werken, maar ook delen van aandacht en zorg voor elkaar. Een gemeenschap is ook de plek waar getoetst wordt hoe je het evangelie in de praktijk brengt. Augustinus is daarvoor mij een goede inspiratiebron.'
Een oefening in liefde
'We bidden drie keer per dag samen, we eten drie keer per dag samen en daarnaast lezen we twee keer per maand een tekst van Augustinus. Het is ook het aanvaarden hoe iedereen is, want je hebt de ander niet uitgekozen. Dat vraagt soms geduld en omgaan met elkaars grenzen. Het is vooral een oefening in liefde. Buiten mijn parochiewerk bestudeer ik Augustinus en schrijf ik over hem, geef retraites en geestelijke begeleiding.'
'We moeten een manier vinden om in aanvaarding van elkaar met elkaar te leven'
Elkaar vinden in Christus
'Augustinus heeft goede dingen gezegd over hoe wij gemeenschap kunnen vormen. Leer leven met elkaar. Deze wereld is door God aan iedereen gegeven, en we moeten een manier vinden om in aanvaarding van elkaar met elkaar te leven. Zo is de kerk ook: ze is geen verzameling van leerstelligheden, maar een bonte verzameling van gedoopte mensen, van grijs en groen, van goed en kwaad en alles daartussen in, die elkaar vinden in Christus. In een klooster probeer je op die manier te leven in het klein, en hopelijk zijn we daarin een getuige voor anderen, in verschillende levensstaten.’
Elke week inspiratie in je mailbox?
Schrijf je dan in voor de KRO-NCRV inspiratienieuwsbrief
