Hans-Peter Bartels is 35 jaar oud en is sinds negen jaar minderbroeder. Maar de broeders van zijn orde zijn beter bekend onder de naam franciscanen, naar de stichter Franciscus van Assisi. Op dit moment woont hij in de gemeenschap in 's-Hertogenbosch.

'Ik kom uit een katholieke familie in Beverwijk. Ik was actief in onze parochie als misdienaar, acoliet, lector, koorlid en in de communicatie. Ik voelde dat ik meer wilde met mijn geloof, maar priester worden was niet mijn weg. Er kwam een nieuwe pastoor in onze parochie: een franciscaan. Hij nodigde mij uit voor een jongerenweekend in de gemeenschap in Amsterdam. Letterlijk vanaf mijn eerste stap over de drempel wist ik heel zeker: dit is het! Dat gevoel is nooit meer weggegaan.'

Iedereen is welkom

'Waar de kerk soms beter lijkt in het uitsluiten van mensen, zag ik dat de franciscanen juist mensen wilden insluiten. Net als bij Jezus, en later Franciscus, is écht iedereen welkom. 'Hè hè', dacht ik, 'zo kan het dus ook!' Daarnaast speelt ook de grote verbondenheid met de schepping, de natuur en het klimaat een grote rol.

Onze dagen zijn gevuld met gebedsmomenten, maaltijden, koffiepauzes en recreatie. De tijd die daarnaast overblijft vullen we in met werk of vrije tijd. Sommige broeders werken buitenshuis, andere werken in het klooster. Ik doe bijvoorbeeld onze communicatie en ik organiseer activiteiten, in het bijzonder voor jongeren. Om de paar jaar wisselen wij bewust van gemeenschap en van taken. Zo zorgen we ervoor dat we het niet als ons bezit gaan beschouwen.'

Je mag er zijn

'Wat ik graag zou willen meegeven aan niet-kloosterlingen is: Vrede is meer dan de afwezigheid van oorlog. Ware vrede zit in jezelf. Dat betekent jezelf accepteren zoals je bent, met je goede en minder goede eigenschappen. Weet dat je een schepsel bent van God. Hij heeft je precies gemaakt zoals Hij dat wilde. Dus: Je mag er zijn zoals je bent!'