Oud worden in een hofje en tegelijkertijd zorgen voor ruimte op de woningmarkt. Het lijkt een inkopper: bouw meer hofjes zodat senioren hun gezinswoningen kunnen verruilen voor een passend huis. Senioren willen het, het staat hoog op de politieke agenda, maar de praktijk blijkt weerbarstig.
Slechts een op de tien initiatieven die ouderen ontplooien wordt gerealiseerd. Het concept ‘Knarrenhof ®’, hofjes waarin burenhulp centraal staat, is behoorlijk succesvol, maar ook hiervoor moet vaak jarenlang gelobbyd en gestreden worden. KRO-NCRV Kruispunt duikt in de wereld van het 'Knarrenhof' en praat met bewoners, verlangers en strijders.
Drie jaar geleden werd in Zwolle de eerste knarrenhof opgeleverd. Een woonvorm voor ouderen waarbij aandacht voor elkaar en ‘noaberschap’ centraal staan. De bewoners hebben er voor getekend: in dit hofje kijken we naar elkaar om. KRO-NCRV Kruispunt bezoekt deze eerste hofbewoners. Hoe is het hen vergaan? Wat is er de praktijk terecht gekomen van het hofjes-ideaal?
Het knarrenhofconcept vindt in heel Nederland navolging. De stichting telt inmiddels ruim 24.000 leden, in honderden gemeenten. Ouderen zijn in groten getale enthousiast over het idee om in een gemeenschap oud te worden, terwijl je toch op jezelf woont. De drie zussen Lucie, Anne-Marie en Jeanette Kok kunnen niet wachten tot hun hofje in Zutphen klaar is. Na een heel leven apart gaan zij op hun oude dag weer ‘samen’ wonen, in een eigen huis, op steenworp afstand van elkaar. Ze zijn in afwachting van de oplevering alvast in Zutphen gaan wonen. Vanuit de flat van Jeannette hebben ze uitzicht op de bouwplaats en zien zo steen voor steen hun gezamenlijke droom verrijzen.
Maar het lukt lang niet overal om een hofje van de grond te krijgen. In Groningen, waar het knarrenhof-idee acht jaar geleden werd geboren, wachten ze nog steeds op een geschikt stuk grond om te gaan bouwen. Iedereen ziet het zitten, de politiek heeft het ze beloofd maar een bouwlocatie voor een knarrenhof is nog niet in zicht. Kartrekker van het eerste uur Ger Koenen (70) vraagt zich af of ze het nog mee gaat maken. Voor het eerst in haar leven organiseert ze, met haar geestverwanten, een demonstratie. Voor hun eigen hofje, maar ook om de woningmarkt in beweging te krijgen in deze tijd van woningnood. Als er voor ouderen een goed alternatief is komen hun gezinswoningen weer vrij.