Haar liefde voor de natuur begon in de Dordogne, waar ze als kind verpletterd raakte door de schoonheid en eindeloosheid van de natuur. Hoe die natuur juist in deze tijd belangrijk is om op adem te komen, vertelt boswachter Marieke Schatteleijn.
"Ik ben dat hele kleine, nietige wezentje. Maar ik mag hier dus nu wel zijn." Dat realiseerde ze zich toen ze als zevenjarige om zich heen keek, midden in de Dordogne. Het zaadje werd geplant, en jaren later werd ze boswachter bij Staatsbosbeheer.
"Voor mij is natuur de plek om tot rust te komen en heel veel plezier te hebben. Daar staat mijn verrekijker ook voor: Ik haal ermee dichtbij wat ver weg is. Eigenlijk is de natuur een soort pretpark voor mij. Hoe meer je leert, hoe rijker het wordt. En dan ga je steeds meer zien. Vooral in het voorjaar, wanneer de bestuiving plaatsvindt. Dat is eigenlijk een tijd van verleiding, list en bedrog. En dat is zo mooi om naar te kijken."
"Natuur is ook de plek waar ik me graag in onderdompel. En dan moet ik juist niet nadenken. Dus daarom laat ik mijn verrekijker ook vaak thuis, zodat ik er helemaal in op kan gaan."