Aan tafel met Petrus
Petrus in het land is in het Groningse Winschoten. We gaan aan tafel om er achter te komen wat de maaltijd betekent voor de mensen uit de Molenstad.
Dominee Bert van der Woude heet ons welkom in de Marktpleinkerk, die zich op het centrale Marktplein bevindt. Hier gaan de gemeenteleden van de Protestantse Gemeente Winschoten samen aan tafel, waar ze vertellen over waarom samen eten zo belangrijk is.
Dominee van der Woude woont al ruim 22 jaar in Winschoten. Na deze jaren heeft hij een geschiedenis met de mensen opgebouwd, hij heeft hierdoor geen enkele behoefte om weg te gaan. “Als je hier langer blijft heb je gewoon veel meer contact met mensen. Ik zie nu ook mensen die ik ooit hier heb gedoopt.”
Van der Woude kookt graag voor de gemeenteleden. Na verschillende kookcursussen te hebben gevolgd en uit te zoeken hoe je voor grote groepen kookt was het slechts een kwestie van mensen uitnodigen. “Na één of twee keer was de gemeenschappelijke maaltijd niet meer weg te denken.”
De gemeente kan dus goed uit de voeten met het jaarthema aan tafel van de Protestantse Kerk Nederland. Maar waarom vinden de gemeenteleden samen eten zo belangrijk? Gemeentelid Jan Bulder vertelt: “Als je ’s avonds thuiskwam gooide je de hectiek weg en kwam je echt tot rust als je aan tafel ging.” Gemeentelid Nienke Klop is het hiermee eens: “Tijdens het eten en drinken kom je tot heel goede gesprekken.”
In Voorburg kookt Houw Thè samen met andere gemeenteleden maaltijden voor mensen die wegens omstandigheden niet meer zelf kunnen koken, of niet altijd kunnen rondkomen. “We willen een stukje eenzaamheid opheffen en we willen mensen toch nog een beetje bemoedigen, dat er nog andere mensen zijn die aan ze denken.” vertelt Houw Thè.
Geestelijk verzorgers Jonathan Voskamp en Niek Donselaar zagen bij het verzorgingstehuis Nieuw Rijsenburgh in Sommelsdijk een probleem met het avondmaal. Eén groep ouderen gaat alleen ’s middags naar de dienst, waardoor zij nooit het avondmaal konden beleven. Dat is nu anders, waardoor ook deze mensen aan tafel kunnen. “Ik hoorde een tijdje terug dat een bewoonster na de viering van het avondmaal teruggekeerd was op de woongroep en dat zij er de andere dag stralend had uitgezien.” vertelt Niek Donselaar.
