Marieke en René zetten hun huis open voor gasten die dat een poosje kunnen gebruiken, zoals voor de 21-jarige Ammar uit Jemen. Ze vertellen erover in de derde aflevering van Serenade van Stef. Wat heeft het programma hun gebracht?
René: “Wat wij doen is voor ons eigenlijk heel normaal. Doordat Stef ons vroeg naar onze beweegredenen, werd er in mij iets wakker gemaakt. Ik ging nadenken: wat is eigenlijk onze drive? Wij zijn hier in Nederland geboren en hebben daardoor een zekere voorspoed. Wij vinden dat we daarin moeten delen. Je wordt zelf ook rijker als je geeft, je krijgt er zoveel voor terug! We hopen dat we dat met deze uitzending kunnen laten zien en daarmee mensen kunnen inspireren hetzelfde te doen.”
Marieke: “Dat we dit met zijn drieën hebben kunnen doen, heeft onze band versterkt. We hebben het er bijna dagelijks over. Ammar kan onzeker zijn over hoe hij overkomt en is bang dat mensen hem uitlachen. Dat zijn Nederlands goed genoeg blijkt te zijn om op nationale televisie te komen heeft hem zelfvertrouwen gegeven. Deze aandacht en erkenning is voor hem een stapje in de richting van integratie: hij voelt zich hierdoor meer thuis in Nederland. Hij zei zelfs tussen neus en lippen door: ‘dit kan ik wel op mijn CV zetten voor de inburgeringscursus.’”
Het is mooi om erkenning te krijgen voor wat je doet
René: “Tijdens de opnamedag bij ons thuis hebben we een hele gezellige dag gehad. De eerstvolgende keer dat we Stef zagen zat hij op een krukje in de studio om ons toe te zingen. Dat was best gek. Gelukkig gaf Stef me een knipoog van herkenning, waardoor ik weer gerustgesteld was en dacht: oh ja, we gaan weer verder waar we gebleven waren. Het ontvangen van de serenade was wel spannend. In het begin dacht ik: leuk dat Stef een mooi lied gaat schrijven. Ik besefte nog niet dat het lied over ons zou gaan! Ik moest wel even slikken toen ik dat doorhad, want zoiets ontvangen ben ik niet gewend. Maar uiteindelijk was het wel heel mooi om ook erkenning te krijgen voor wat je doet.”
Marieke: “In het lied vraagt Stef zichzelf af: wat zou ík doen? Hij vraagt zich bijvoorbeeld af of hij de sleutel van zijn huis zomaar aan een vreemde zou durven geven. Dit doen wij wel altijd meteen bij onze gasten, ook als we ze nog helemaal niet kennen. Ik had er nooit echt bij stilgestaan dat dat best een ding is, maar Stef had dat er zo uitgepikt en dat zette me wel aan het denken.”
René: “Eigenlijk bezingt Stef ook dat je een keuze hebt: of je doet iets, of je houdt je stil en daarmee blijf je onderdeel van het stille midden. Dit dilemma heeft hij in een paar zinnen prachtig samengevat. Ik hoop dat deze uitzending mensen aan het denken zet over dit dilemma en dat ze zichzelf de zelfde vraag durven gaan stellen: wat zou ik doen?”
