Talloze keren was Derk Bolt voor Spoorloos in Colombia. Een prachtig land, maar niet zonder gevaar. In 2017 werden Derk en zijn cameraman ontvoerd door de guerrillabeweging ELN. Toch heeft Derk ook mooie herinneringen aan de zoektochten in Colombia.
Derk Bolt: 'Toen ik voor het eerst naar Colombia reisde, kon ik mij niet bedenken dat dit land de meest bezochte bestemming van mijn leven zou worden. Ik was zelfs een beetje zenuwachtig; het land was berucht en onveilig.'
Hotelbewaker Igor
'Voor de zekerheid kozen we een hotel in de beste buurt van de hoofdstad, de Zona Rosa. Een uitgaansbuurt waar de betere restaurants en cafés te vinden zijn. Wie wat later op de avond zin heeft in een wandelingetje door de buurt krijgt Igor achter zich aan. De vriendelijke hotelbewaker. We zijn weleens te ver gelopen. Dan voel je de stevige hand op een schouder. Hasta aqui, basta! Tot hier en niet verder.'
'Met wat geluk en goed oppassen kwamen we zonder kleerscheuren terug in de redelijk veilige hoofdstad'
Tussen voor- en achterbank naar Yopal
'Toch maakten we redelijk ontspannen onze zoektochten naar de verloren bloedverwanten. Eén van de eerste keren bracht ons dat naar de stad Yopal. Yopal ligt in een laagvlakte ten oosten van Bogota, richting Venezuela.
We reisden met een betrouwbare taxichauffeur, maar op sommige plaatsen moesten we even tussen voor- en achterbank liggen, onder een dekentje. De dreiging van een ontvoering was er wel degelijk, maar onze zoektocht was succesvol. Met wat geluk en goed oppassen kwamen we zonder kleerscheuren terug in de redelijk veilige hoofdstad. De gevonden moeder kwam naar Nederland om haar dochter te ontmoeten. Niet onverstandig.'
'Wanneer ik oude reportages uit Colombia terugkijk, zie ik hoeveel aardige mensen er op mijn pad zijn gekomen'
Onherkenbaar veranderd
'Wanneer ik de oude reportages uit Colombia terugkijk, valt me niet alleen op hoeveel ik zelf ben veranderd. Vooral zie ik hoeveel aardige mensen er in de loop van de tijd op mijn pad zijn gekomen. Aardig en meestal arm. In veel streken waar we terechtkwamen, wordt niet eens geld gebruikt. Dat is er gewoon niet. Men betaalt elkaar in vriendendiensten. Trots op wat ze zijn, trabajador y humilde, bescheiden harde werkers.
Colombia is er bovenop aan het klimmen. De Zona Rosa in Bogota is onherkenbaar veranderd. Een aaneenschakeling van luxe winkels, trendy cafés en toprestaurants. Onbewapende bewakers houden een oogje in het zeil, maar veel stelt dat niet voor. Igor is wat ouder geworden, z'n Colts hangen allang aan de wilgen. Zodra de eerste druppels vallen, voel ik een hand op m'n schouder. Igor met de paraplu. A la ordén, tot uw dienst. En hij lost op in de stromende regen.'
Op de hoogte blijven van de bijzondere verhalen uit Spoorloos en andere programma's?
Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief Persoonlijke verhalen!
