Jongens van de straat

De halfbroers Alexander (26) en Vincent (23) komen op jonge leeftijd naar Nederland met adoptiemoeder Hermine. Zij spreekt vol liefde over haar zoons: 'Ze zijn zo ontzettend gegroeid als je kijkt waar ze vandaan kwamen. Ze waren jongens van de straat; ze hebben alleen maar overleefd.'

Alexander en Vincent hebben vage herinneringen aan hun eerste paar levensjaren in Brazilië. In hun adoptiepapieren staat dat hun Braziliaanse moeder met hen op straat zwierf. Het blijkt daarom erg lastig om haar op te sporen: meerdere zoekpogingen van de broers en Hermine loopt op niets uit. Daarom schakelen ze Spoorloos in.

Een geslaagde DNA-test

Wel vinden de broers een geboortedatum, foto en naam van hun moeder: ze heet Rosimeire. Met deze informatie gaat de redactie van Spoorloos op zoek. Na een intensieve zoektocht vinden ze haar naam in een Nationaal Inentingsprogramma. De redactie vraagt Rosimeire om een DNA-test, en wat blijkt? Het is een match met Alexander en Vincent.

De broers, adoptiemoeder Hermine en presentator Sosha Duysker reizen af naar Brazilië. 'Ik heb eigenlijk helemaal geen herinneringen aan mijn moeder,' zegt Alexander. 'Dat is best gek, want ik heb zeseneenhalf jaar met haar gewoond.' Toch begrijpt hij het wel: 'Als een klein kind ga je dingen blokkeren, denk ik. Zeker dingen die niet leuk zijn.'

Een zwervend bestaan 

Bij de school waar Rosimeire onderdak heeft, te eten krijgt en les volgt, ontmoet Sosha haar. Rosimeire vertelt er over haar leven. Nadat haar vader overleed, kwam ze op straat terecht. 

Rosimeire: 'Ik zocht mannen om mee te trouwen. Via hen kon ik weer ergens terecht.' Alleen rondzwerven was geen optie: 'Dat was te gevaarlijk.' En dus raakt Rosimeire meerdere keren zwanger. Haar man heeft losse handjes, en ook de kinderen krijgen het te verduren. Hierdoor wordt de Kinderbescherming ingeschakeld en staat Rosimeire al haar zes kinderen af. 

Niet boos

'Ik voel me niet schuldig,' legt Rosimeire uit over de situatie. 'Er zijn veel mensen die hun kinderen op straat laten leven. Ik heb dat niet gedaan. Als ik ze aan hun lot had overgelaten, had ik me wel schuldig gevoeld. Maar ik heb het beste gedaan wat ik kon doen.'

Dat beaamt Vincent: 'Hoezo zou ik boos zijn op mijn moeder, als het niet haar keuze was om ons weg te doen? Ik vind het juist heel moedig van haar.' 

Een halfzus gevonden

Tijdens de zoektocht vindt de redactie van Spoorloos ook een halfzus van Vincent en Alexander: Talia. Zij en haar zoontje Kasio zijn dolblij om Alexander en Vincent te ontmoeten en leggen een flinke reis af om hen te zien. 

Terwijl de broers en zussen elkaar omhelzen, springt Kasio meteen in de armen van Vincent. 'Kom maar jochie,' zegt de trotse oom. 'Ik zie in haar ook wel wat van mezelf terug,' zegt Vincent over Talia. 'En dat vind ik ook wel mooi om te zien.' Alexander is het eroverheen eens: 'We hebben veel met elkaar gemeen. We kunnen nu ook appen en bellen.'

Zielsgelukkige ontmoeting

De volgende ochtend gaan Vincent en Alexander naar de school van moeder Rosimeire om haar daar te ontmoeten. Ondertussen doet Talia het haar van Rosimeire en lakt ze haar nagels. 

Rosimeire is nerveus en geëmotioneerd als haar zoons op haar af komen gelopen. 'Mijn mooie jongens,' verzucht ze. Alexander antwoordt: 'Het is fijn om je te ontmoeten, ik ben heel blij.' Hand in hand lopen de drie met elkaar weg.

Maar hoe loopt het af na de opnames? Blijven de broers in contact met hun moeder en zus?