New York Magazine vertelt met deze ingrijpende cover de verhalen van 27 slachtoffers van schietpartijen op scholen in de VS.
De VS kent een lange geschiedenis van wapengeweld op middelbare scholen. Volgens de geschiedenisboeken vond de eerste schietpartij op een school al plaats in 1840. Maar nog steeds gaat er geen jaar voorbij zonder dat berichten over dit soort bedroevende gebeurtenissen in het Amerikaanse nieuws te zien zijn.
Slecht geheugen
Maar volgens New York Magazine hebben Amerikanen ‘een slecht geheugen’ als het om dit soort geweld gaat. Misschien herinner je nog wel de desastreuze schietpartij op de middelbare school in Parkland, Florida, begin dit jaar. Waar zeventien scholieren werden doodgeschoten door een voormalig klasgenoot. In Texas vielen in mei tien doden als gevolg van een schietpartij.
Veel schietpartijen halen het nieuws niet eens
“Maar dit verkiezingsjaar vonden minstens 75 andere school shootings plaats, die amper het nieuws haalden of vrijwel direct weer van de radar verdwenen”, aldus journalisten Jared Soule en Amelia Schonbek in het Amerikaanse blad. Zij verbazen zich over het feit dat deze directe aanvallen op kinderen en tieners niet elke dag het nieuws domineren of het gesprek van de dag blijven.
Eén van de schietpartijen die de meeste indruk heeft achtergelaten op het land, was die op middelbare school Columbine in Colorado. In 1999 schoten twee scholieren maar liefst dertien klasgenoten dood. Het duurde 45 minuten voordat het SWAT-team de school binnenging om de situatie onder controle te krijgen. Maar geen enkele agent was hiervoor getraind: “Geen gijzelingen, geen eisen, alleen maar doden”, schreef de Associated Press destijds.
De discussie lijkt vaak zinloos
In Florida dachten ze dat het een oefening was
“Tegenwoordig zijn er zoveel oefeningen voor mogelijke schietpartijen op scholen, dat de Parkland slachtoffers dachten dat de schietpartij op 14 februari ook in scène was gezet”, leggen Soule en Schonbek uit. “We zijn bang en durven er daarom niet over te praten. En het probleem is zo onhandelbaar dat de discussie vaak toch zinloos lijkt.” Maar volgens New York Magazine is het tijd om het gesprek wél te voeren. In het nieuwste uitgave van het blad wordt het verhaal van 27 studenten verteld uit 72 jaar geschiedenis van wapengeweld op Amerikaanse scholen. En dat is behoorlijk indrukwekkend. Een kleine greep uit de verhalen, lees je hieronder.
Ik wil niet terug naar school omdat ik me daar niet veilig voel
Anthony probeerde zijn klasgenoten te redden
Neem het verhaal van Anthony Borges, die tevens op de cover van het tijdschrift prijkt. Op de foto zijn de littekens op zijn lichaam goed te zien. Borges werd beschoten toen hij 15 jaar oud was. Hij probeerde een deur te barricaderen om op die manier zijn klasgenoten te beschermen en heeft daarmee twintig levens gered.
“Ik heb twee maanden in het ziekenhuis gelegen, maar heb me geen moment verveeld. Daar zorgde de pijn wel voor. Die voelde ik door mijn hele lichaam, niet alleen op de plek waar ik was geraakt. (...) Ik heb nog steeds geen gevoel in mijn linkervoet. Ik ben dunner geworden en als ik opsta dan is het moeilijk om adem te halen. (...) Op dit moment krijg ik thuisonderwijs, maar ik wil ook niet terug naar school omdat ik me daar niet veilig voel”, vertelt hij in het interview.
Dit bericht bekijken op Instagram
Een bericht gedeeld door New York Magazine (@nymag) op 28 Okt 2018 om 6:19 (PDT)
Ashra werd door haar eigen vriendin geraakt
“Ik werd geraakt door het pistool wat mijn vriendin mee had genomen naar school”, vertelt Ashra Felix. Ze was 12 jaar toen haar vriendinnetje vertelde dat ze iets mee naar school had genomen. “Ik dacht dat ik haar pistool hoorde zeggen, maar ik wilde het niet geloven.”
Nu zit ze op een andere school: “Ik heb wel vrienden op mijn nieuwe school, maar die hebben geen idee wat er gebeurd is. Ik wilde het niet vertellen omdat ik geen zin heb om alle vragen te moeten beantwoorden. Vragen over de persoon die het gedaan heeft bijvoorbeeld. Die persoon heb ik nooit meer gesproken sinds het gebeurde, dat wil ik ook niet.”
Sean maakte zich zorgen om een tentamen
Op 15-jarige leeftijd werd Sean Graves neergeschoten door twee van zijn klasgenoten op de Columbine school. “Mijn grootste zorg die dag was dat ik mijn tentamen zou halen. Ik moest een tien krijgen om mijn rijbewijs te mogen halen.” Over de beruchte schietpartij in 1999 vertelt hij: “We begrepen niets van wat die jongens aan het doen waren. Het leek onschuldig totdat ze begonnen met schieten.”
In totaal werd er zes keer geschoten op Graves. “Ik voelde geen pijn tot die laatste kogel. De eerste vijf kogels raakte geen bot, maar nummer 6 kwam via de zijkant van mijn rugzak op een notitieblok terecht, daar veranderde de koers van de kogel die vervolgens rechtstreeks in mijn ruggenwervel terechtkwam. (...) Maar ik dacht nog steeds dat het een stomme grap was, dat iemand een dartpijltje in mijn rug had gegooid. (...) Vanwege mijn rolstoel wist iedereen in Colorado altijd wie ik was en wat ik heb meegemaakt. Daar had ik wel moeite mee. Nog steeds loop ik wel eens mank op de dagen dat ik meer pijn heb, als mensen dat zien, realiseren ze zich vaak wie ik ben.”
Natuurlijk zijn de 27 verhalen van New York Magazine maar een selectie van alle overlevers van wapengeweld in Amerika. Maar toch laat de reportage een indrukwekkend beeld zien van de impact van dit geweld op de betrokkenen. We kunnen je daarom absoluut aanraden om de andere verhalen ook te lezen via de link hieronder.
