A male author is insisting that he is living proof that it's possible for a male author to write an authentic female protagonist.

Here's a quote from his first page. pic.twitter.com/f6d5bN2EHq

— Gwen C. Katz (@gwenckatz) March 30, 2018

Deze tweet van schrijver Gwen Katz kreeg in korte tijd meer dan 19.000 likes en meer dan 7.000 reacties. De mannelijke schrijver waar ze het over heeft is geanonimiseerd, maar het is wel duidelijk dat ze de spot met hem drijft. Met een paar woorden maakt ze duidelijk hoe belangrijk het is voor de beeldvorming van vrouwen dat meer vrouwelijke schrijvers een podium krijgen in de literatuur.

Katz schrijft in haar tweet dat deze schrijver van zichzelf vindt dat hij prima vrouwelijke personages kan neerzetten. Maar toont daarbij een quote uit zijn boek die overduidelijk het tegenovergestelde laat zien.

Last one. Did I mention these are all from chapter one? pic.twitter.com/nB7GpIwbgC

— Gwen C. Katz (@gwenckatz) March 30, 2018

Die quote luidt: “Ik heb prachtige curves als ik het zo mag zeggen. En ik draag een broek die zo onmogelijk strak zit dat als ik een creditcard in mijn kontzak had, je het rekeningnummer zou kunnen lezen.” Typische alledaagse gedachtegang van een vrouw toch?

Nou, niet echt. En veel vrouwen op Twitter vonden dat ook. Niet dat er geen enkele mannelijke schrijvers zijn die een vrouw wél als driedimensionaal personage neer kunnen zetten, maar er zitten zeker schrijvers tussen die de plank totaal mis slaan. En dat de literatuur - en de beeldvorming - gebaat zou zijn bij meer diversiteit, daar zijn veel schrijvers het over eens.

Maar het leukste komt nog. Om dit punt nog even aan te zwengelen stelde één schrijver die zich op Twitter in de discussie had gemengd gekscherend een spel voor aan haar vrouwelijke collega’s: beschrijf jezelf zoals een man dat zou doen. Het was een grap, maar in no time kreeg ze al duizenden reacties. Wij lachen uit herkenbaarheid lekker mee!

Her breasts entered the room before her far less interesting face, decidedly maternal hips and rounded thighs. He found her voice unpleasantly audible. As his gaze dropped from her mouth (still talking!) to her cleavage, he wondered why feminists were so angry all the time. https://t.co/YtsZENYsgS

— Jennifer Weiner (@jenniferweiner) April 2, 2018

I had big honking teeters, just enormous bosoms, and I thought about them constantly as I walked down the street, using my legs (thick, with big shapely calves), but never not thinking about my enormo honkers, https://t.co/UaCQBchchL

— Talia Lavin (@chick_in_kiev) April 1, 2018

As round as she was loud, she immediately filled the room. My first thought was that I didnt want to fuck her. My second thought was even more disturbing, she didnt seem to care. She contemplated the roundness of her own boobs and contributed something to the meeting. I missed it https://t.co/1uTe0cKCaE

— Ashley Nicole Black Panther (@ashleyn1cole) April 2, 2018

“Ni hao!!” I yelled at the slight girl across the street; she whipped around, glaring at me with exotic almond eyes as I called to her in the unmistakable voice of her ancestors. https://t.co/8jVCl7mfon

— shing yin khor (@sawdustbear) April 2, 2018

She was forty but could have passed for a year younger with soft lipstick and some gentle mascara. Her dress clung to the curves of her bosom which was cupped by her bra that was under it, but over the breasts that were naked inside her clothes. She had a personality and eyes. https://t.co/o9UJ5QcrQM

— Jane Casey (@JaneCaseyAuthor) April 1, 2018

As she moved her strong cocoa body gleamed as if calling to the country of Africa. Her chocolate waist moved like an alluring siren calling me to crash on the rocks of her brown buttocks. https://t.co/eY08cAprM1

— Kelechi Okafor (@kelechnekoff) April 2, 2018

She smiled, but I could see the sadness in her exotic almond-shaped eyes. Her scarf was made of light cotton, but the weight of oppression that came with it kept her head bowed in submission. I dreamed about ripping it off, letting her dark hair tumble free over her booby breasts https://t.co/gV4J3rfwXy

— Hanna Alkaf (@yesitshanna) April 1, 2018

Wat het meeste opvalt is hoe vaak vrouwen reageren in de trant van: ‘Ik ben oud, dik, of een gekleurde vrouw, dus ik zou waarschijnlijk niet eens beschreven worden. Ik zou net zo goed onzichtbaar kunnen zijn.’

En daar hebben ze jammer genoeg een punt. Want schokkend genoeg zijn de vrouwen in de literatuur voornamelijk jonge, slanke, witte vrouwen. En het zou mooi zijn als daar verandering in zou komen!