In Voor wie steek jij een kaarsje op? vertelt Yoeri van Haaften het verdrietige verhaal over zijn vrouw Annemarie. Annemarie besloot uit het leven te stappen en liet een afscheidsbrief van twintig pagina’s achter. Stukken daarvan staan in dit artikel en zijn cursief weergegeven. 

Verslagen 

‘Ik heb in mijn 34 jaar zoveel leuke dingen meegemaakt… er was zoveel geluk, liefde en plezier dat het nu denk ik gewoon op is. En dat is heel verdrietig. Ik ga de kleine dingen missen.’ 

Het zijn de laatste woorden van Annemarie in een brief die ze achterlaat. Net als dat ze twee kleine kinderen achterlaat en haar man Yoeri. Verslagen is hij, natuurlijk, maar ook vol onbegrip, en zelfs teleurgesteld. Teleurgesteld omdat zij hem niets heeft verteld, niet open naar hem is geweest, over haar gedachten om uit het leven te stappen. 

Smoorverliefd 

Yoeri en Annemarie leren elkaar kennen in de gebouwen van de Tweede Kamer. Annemarie is campagnemedewerker bij de VVD, Yoeri is politiek assistent. De vonk slaat over, maar hun eerste ontmoetingen zijn nog wat geheimzinnig. Relaties op het werk liggen natuurlijk gevoelig. 

Maar na een paar dinertjes en lunches mag de hele wereld het weten: ze zijn smoorverliefd. Al snel kopen ze samen een huis in Den Haag, en als hun carrières een vlucht nemen verhuizen ze naar Brussel. Ze krijgen twee prachtige kinderen, maken mooie reizen; het leven loopt op rolletjes. Tot Annemarie ziek wordt. Een burn-out, zo luidt de eerste diagnose. Maar er is meer aan de hand. 

Een depressie discrimineert niet 

‘Een depressie discrimineert niet. Ik hoop dat jullie het nooit zullen meemaken. Maar laat me je omschrijven hoe het voelt: je hebt alles wat je je kunt wensen. De allerleukste kinderen ter wereld. Een lieve partner. Fijne familie. Geweldige vrienden. Een leuke baan. Een mooi huis. Een luxe auto. Een goede opleiding. Een keurig cv. Genoeg geld voor eten, drinken, leuke dingen, reizen. En toch ben je diepongelukkig.’ 

Niet te bevatten 

Dat Annemarie zo ongelukkig is dat ze zo’n drastisch besluit neemt, is voor Yoeri nog steeds niet te bevatten. Na haar dood leest hij al haar appjes terug. Nooit schrijft ze het woord depressief. En ook met haar vriendinnen of familie spreekt zij daar nooit over. Pas in haar afscheidsbrief leest Yoeri hoe ze zich echt heeft gevoeld. Hoe de depressie haar in de greep heeft. 

‘Het is niet dat ik de hele dag moet huilen of verdrietig ben - al ben ik dat ook regelmatig (…) Het is meer dat ik niets meer voel. Dat momenten die je normaal grote blijdschap brengen, je nu helemaal niets meer doen. Omdat je het gevoel hebt dat ze niet echt zijn. Dat je ze niet verdient. Om je heen zie ik allemaal normale mensen. Ze zijn blij, zorgeloos - of misschien druk met werk, met hun trein halen, kinderen op tijd op school krijgen, de dagelijkse dingen. Het is vreemd om te zien. Maar tegelijkertijd was ik een paar maanden geleden ook nog zo. Nu voelt het alsof iemand anders mij speelt. Alsof het allemaal niet echt is.’ 

Huilen in bijzijn van kinderen

Voor Yoeri is het de harde realiteit. Met kinderen van twee en vier jaar oud moet hij verder, zonder hun moeder. Ondanks dat de kinderen nog lang niet alles beseffen, probeert hij zo open en zo eerlijk mogelijk te zijn. Als hij wil huilen zoekt hij geen stil plekje op, hij doet dat in het bijzijn van de kinderen.

Ze mogen zien hoe verdrietig hun vader is. En hij gaat er alles aan doen om de kinderen straks een zo’n compleet mogelijk beeld van hun moeder te geven. Met een camera trekt hij door het land om iedereen die een rol heeft gespeeld in Annemaries leven te interviewen. Zo hoopt hij zo veel mogelijk verhalen over haar te verzamelen die voor altijd bewaard blijven.

Depressie bespreekbaar maken

Maar Yoeri heeft nog een missie, hij wil depressie bespreekbaar maken. Want als Annemarie op tijd had gepraat, en als ze op tijd goede hulp had gehad, had het volgens Yoeri anders kunnen lopen. 

Als. 

Als. 

Dan was Annemarie er nog geweest. Daarvan is Yoeri overtuigd.

Kijk Voor wie steek jij een kaarsje op? 

Denk je aan zelfmoord of maak je je zorgen om iemand? Je kunt via 113 geheel anoniem bellen of chatten.