2e Zondag van de Advent (a)
Onze Lieve Vrouw van Lourdeskerk, Bergen op Zoom
Pastoor Paul Verbeek

Lezingen:
Jesaja 40, 1-5.9-11
2 Petrus 3, 8-14
Lucas 3, 4.6

Kunnen we en willen we geloven in een nieuw begin?
 

Misschien vindt u dit een vreemde vraag, maar zo begint immers het evangelie van deze Tweede Zondag in de Advent. Het roept bij mij een nieuwe start op, die heil gaat brengen.
Daar zie ik naar uit in een tijd en een wereld waar zoveel duisternis heerst. Ik hoop dat ik niet alleen sta, zoals Johannes een roepende in de woestijn.
Mocht dat zo zijn, dan weerhoudt me dat niet om door te gaan.

Er staat iets bijzonders te gebeuren. We mogen ons voorbereiden op de komst van de Verlosser van de Wereld: Jezus onze Heer.
Hij is in staat om ons de vrede te brengen: Shalom: vrede met onszelf, vrede met elkaar en vrede met God. Een wereld die opnieuw vol van vrede is.

Hoe gaan we aan de slag? Hoe bereiden we zijn weg voor?
Een kleine handreiking kan het Vredeslicht van Bethlehem bieden. Het is al een traditie van jaren dat een scout uit Oostenrijk het vredeslicht ophaalt uit de Geboortegrot van Bethlehem. Het wordt overgevlogen naar Oostenrijk. Vandaaruit komt het aan in Duitsland, België en ook in Nederland.
In onze kerk mogen we het Vredeslicht van Bethlehem welkom heten tijdens de Eucharistieviering van 19.00 uur op 13 december. Onze buurtparochies nemen het licht mee naar huis en hopelijk ook de gelovigen die komen.
Het is een hele opdracht om het licht letterlijk brandend te houden. Het lichtje is kwetsbaar, maar dat is ook de vrede.
Zoveel mensen moeten dit onder erbarmelijke omstandigheden ervaren. Daarom is dit initiatief profetisch en zet het ons aan tot nadenken.

Wat kunnen we nog meer doen om de vrede te bevorderen en daar waar ze is te bewaren?
Oog, oor en vooral een warm kloppend hart hebben voor de kleine en kwetsbaren in ons midden.
Immers de koning van de vrede zal in de Kerstnacht geboren worden, zo kwetsbaar als een kindje liggend in een kribbe. Zo wil God onder ons komen.
Hij maakt zich zo klein als een kind. Hij roept ons op om ons hart voor Hem te openen.
Zo maakt Hij een nieuw begin met zijn wereld.

Willen wij en kunnen wij hiervoor openstaan?
Mag Hij opnieuw geboren worden in ons hart?
Als we hier Ja opzeggen, zeggen we ja tegen het leven. Ja tegen het leven van ieder mensenkind, niemand uitgesloten.

Als God zich op deze manier opnieuw wil verbinden met ons, roept Hij ons op om ons opnieuw met elkaar te verbinden.
Dit kunnen we laten zien door ons in te zetten dat niemand het gevoel krijgt verloren te lopen met Kerstmis. Kerstmis zal dan een groot familiefeest worden. Niet alleen met onze bloedverwanten vieren we vreugde om de geboorte van de Verlosser, maar met alle mensen samen.
Het feest kan zo intens worden dat we tegen elkaar zeggen: Kon het maar altijd Kerstmis zijn!

Kunnen we en willen we geloven in een nieuw begin?