Derde zondag van de veertigdagentijd (a)

Pastoor Ronald Cornelissen in samenspraak met de kinderen in de kerk

Broederenkerk, Deventer



Lezingen:

Exodus 17, 3-7

Johannes 4, 5-15.19b-26.39a.40-42





- Welk drinken vinden jullie het lekkerst?

Stel dat je ontzettend veel dorst hebt, welk drinken zou je dan kiezen? Wat zou de dorst het best lessen?

Ik zou dan voor karnemelk gaan … en jullie?



- Is er ook drinken waarvan je nooit meer dorst krijgt als je daarvan gedronken hebt?

Geen frisdrank of melk of zo.



Jezus zegt vandaag in het Evangelie dat je nooit meer dorst krijgt als je drinkt van het water dat Hij geeft. En dat zegt Jezus in een hele bijzondere ontmoeting met een Samaritaanse vrouw.

Die vrouw haalt water bij een bron. De waterput is de plek waar mensen elkaar in die tijd konden ontmoeten ’s morgens vroeg. Maar deze vrouw gaat op het heetst van de dag. Midden op de middag. In de brandende zon. Dat is vreemd!



- Waarom zou deze vrouw dat wel doen, denk je?

Ze wilde graag alleen zijn. Ze wilde geen andere mensen ontmoeten. Ze had misschien niet zo’n goede naam. Mensen hadden vooroordelen over haar en ze schaamde zich omdat er over haar werd gepraat, geroddeld.

Ze denkt in de middag alleen te kunnen zijn en dan staat Jezus daar. En die begint ook nog een met haar praten! Hij heeft échte belangstelling voor haar.

En dat allemaal midden op de middag, dus wat later op de dag, zelfs later in je leven kun je nog tot geloof komen, is vandaag een belangrijke boodschap.



- De Samaritaanse vrouw is wel wat verbaasd dat Jezus gewoon met haar spreekt. Waarom is ze daar verbaasd over?

Zij had niet hetzelfde geloof als Jezus. Samaritanen geloven ook in God, maar gaan niet naar de tempel in Jeruzalem. Zij aanbidden God op een andere plek. En Joodse mensen gingen daarom niet om met Samaritanen.

Maar Jezus ziet haar niet als ‘anders’, voor Hem is zij ook een kind van God. Hij heeft geen vooroordeel over haar. Jezus heeft echt aandacht voor haar.

En via Jezus kijkt ze als het ware even in een spiegel.

Ze ziet zichzelf zoals ze écht is: de moeite waard. Door God gekend en geliefd.

Jezus lest haar dorst naar de zin in het leven. Hij geeft haar weer houvast, toekomst.



- Jezus zegt dat het water dat Hij geeft, je het eeuwig leven geeft. Wat is volgens jou het eeuwige leven?

Leven met God, voor altijd. Dat eeuwig leven begint nu al!

Wanneer je leeft met God, die de Bron is van jouw leven, van jouw bestaan. Wanneer je Hem aanbidt in geest en waarheid, zegt Jezus. Dus oprecht, met heel je hart, en wanneer je omziet naar de mensen om je heen. Wanneer je iedere mens ziet als de moeite waard, door God geliefd en gewild.

De Samaritaanse vrouw leefde helemaal op na de ontmoeting met Jezus. Haar leven was niet langer dor en zonder zin.



Zo mogen ook wij Jezus vanmorgen ontmoeten. Hij wil ook onze dorst lessen (niet met cola of fristi) maar met Zijn Woord en met Zijn Sacrament dat we nu gaan vieren: de Eucharistie.

Zo gaan we nu vol vertrouwen verder op onze weg naar Pasen.