Verkondiging door pastoor Jurgen Jansen
Palmzondag, 24 maart 2024
Lambertusbasiliek te Hengelo

Evangelielezing van de intocht:
Lucas 19, 28-40

Lezingen:
Jesaja 50, 4-7
Filippenzen 2, 6-11
Marcus 15, 1-39

Palmzondag - dag van verwachtingen 
Op de dag dat Jezus Jeruzalem binnentrok. Het volk van Israël leeft in nood, onder Romeinse bezetting. En in die omstandigheden duiken er verhalen op over een onbekende man ergens uit het noorden van het land. Er wordt verteld dat hij mensen moed inspreekt, nieuwe hoop geeft, dat waar hij kwam het leven opbloeit.
En langzaamaan gaan mensen steeds meer hopen op zijn komst naar Jeruzalem: als hij toch eens koning zou kunnen worden, wat zou het ons dan goed gaan.

En dan ineens het gerucht: hij komt echt! Mensen verzamelen zich langs de wegen om maar niets te missen van Jezus' komst naar Jeruzalem, om te delen in de vreugde van het moment, om later tegen de kleinkinderen te kunnen zeggen: "Ik was erbij, op dat moment waarop onze geschiedenis zich ten goede keerde."
En zo gaat er een golf van verwachting door de inwoners van Jeruzalem, plaveien ze voor hem de weg met hun kleren en met palmtakken, zo kun je de hoop proeven, en hoor je de massa scanderen: Hosanna!

Wie is deze heerser?
En toch is er met deze koning iets geks aan de hand. Dit is niet alleen een nieuwe heerser die zijn overwinning komt vieren. Je ziet het al aan het ezeltje waarop Jezus zit. Niet hoog op een paard, zoals vorsten dat doen, maar op een ezeltje. De omstanders hebben de betekenis vast onmiddellijk begrepen.

En dus worden er kleren op de grond gelegd, wordt er gezwaaid met palmtakken, symbolen voor de vreugde van het koninkrijk van God en roepen de mensen "Hosanna!"
Met die uitroep is nog iets aan de hand. Wij lezen het meestal als een vreugdekreet, maar het is eigenlijk een gebed. Letterlijk vertaald betekent het "Breng toch hulp!" De hoop van de inwoners van Jeruzalem is omgeven door zorgen, door nood. In het onrecht van de bezetting door de Romeinen: Hosanna, Breng toch hulp! Breng toch hulp vandaag!
En ineens gaat het niet meer om Koninklijke pracht en praal, of over de vraag of jouw politieke club er met de winst vandoor gaat. Ineens gaat het over de vraag in wie deze mensen langs de kant, en wij achter hen aan, ons vertrouwen leggen, op wie wij durven te hopen.

Met hun vreugde en hoop, en met hun gebed "Hosanna", geven ze richting aan hun eigen leven, vertrouwen zij zich toe aan iemand in wie zij de Messias herkennen, de mens van God die onze wereld zal omvormen tot de wereld zoals God haar bedoeld heeft.

Andere sfeer
En ineens slaat de sfeer om. Wie Messias wil zijn, moet rekenen op verzet, op geweld.
De komende week zullen we vierend meemaken hoe dat bij Jezus gegaan is. Zijn laatste avondmaal, zijn lijden en dood. En Pasen, zijn verrijzenis, voor ons een reden om mensen van hoop te blijven, tot over de grenzen van de dood heen.

Als u straks naar huis gaat, kunt u een palmtakje meenemen en dat naar oud gebruik achter een kruisbeeld steken of ergens anders in huis een plaats geven.
Dat takje blijft herinneren aan het enthousiasme van Palmzondag, aan ons geloof dat deze mens ons door zijn leven, sterven en verrijzen steeds opnieuw de deur naar Gods Rijk voor ons openzet. En het takje is een uitnodiging om ons aan te sluiten bij de menigte die zong en bad: "Hosanna, breng toch hulp!".