Aaltje van Zweden: 'Benjamin leerde mij mijn hart te openen'

Aaltje van Zweden spreekt met Annemiek Schrijver over haar zoon Benjamin, die autisme en een verstandelijke beperking heeft. 'Benjamin is mijn andere dirigent.'

Aaltje van Zweden pleit voor meer zichtbaarheid voor mensen met een beperking. Haar betrokkenheid komt voort uit eigen ervaring. Samen met dirigent Jaap van Zweden heeft ze een kind met autisme en een verstandelijke beperking: Benjamin. Aaltje noemt hem liefdevol 'mijn andere dirigent'.

Volgens Aaltje is Benjamin, net als vele andere gehandicapte mensen, een sensitief persoon die veel aanvoelt, maar niet zo goed kan communiceren. Het minder focussen op het rationele is een grote les die hij haar heeft geleerd. Dit heeft Aaltje geholpen bij het verwerken van haar eigen onveilige jeugd, die werd beheerst door haar alcoholistische vader. 'In mijn jeugd was ik best wel angstig, boos en verdrietig', vertelt Aaltje. 'Maar van Benjamin heb ik geleerd mijn hart te openen.' 

Aaltje van Zweden
Benjamin van Zweden

Het is Aaltjes wens dat mensen met een beperking veel meer zichtbaar worden. In de Tweede Wereldoorlog zijn onzichtbare kwetsbare kinderen vanuit paviljoens naar Auschwitz gebracht, beschrijft Aaltje van Zweden in haar laatste boek Waar ben je thuis. 'Kwetsbare kinderen werden direct verbrand of vergast', vertelt Aaltje. 'Terwijl mensen met een beperking maar een variatie zijn op jou en mij.'

Ook vandaag de dag zijn kwetsbare mensen onzichtbaar in onze samenleving. 'Ik zou het fantastisch vinden als er vrijplaatsen in Nederland zijn waar mensen met en zonder beperking samen tijd doorbrengen', vertelt Aaltje. 'Dat maakt ons zachter, en daardoor ook sterker.'

Bekijk hier deze aflevering

De inspiratietekst van Aaltje van Zweden

Ik zeg niet dat Adam een soort Jezus was. Maar wel dat de kwetsbaarheid van Jezus maakt dat Adams bijzonder kwetsbare leven een bij uitstek spirituele betekenis heeft. Adams leven kende geen wapenfeiten, hij muntte niet uit in iets wat de kranten haalt. Maar naar mijn overtuiging was aan Adam toebedacht, dat hij in al zijn gebrokenheid een getuige kon zijn van Gods liefde. Daarmee wil ik niet romantisch of sentimenteel over hem doen. Adam was net als wij iemand met beperkingen, met meer beperkingen dan de meesten van ons, en niet in staat om zich in woorden te uiten. Maar hij was evengoed een volledig mens, een gezegend mens. Met al zijn zwakheid werd hij een unieke bemiddelaar van Gods genade. Hij liet in ons midden Christus zien. 

- Henri Nouwen, Adam: een vriendschap