Het overkomt Annemiek de laatste tijd vaak dat ze blijft rondlopen met een vraag waar geen antwoord op komt, schrijft ze in haar nieuwe column. ‘Een open einde. Zowel voor hem als voor mij.’
'Het overkomt me de laatste tijd steeds vaker dat ik met een vraag blijf rondlopen waarop geen antwoord komt. Vorige week bevond ik mij in een zwembad. Ik niet alleen. Meer mensen genoten van het heerlijke weer en het heldere water. Zo ook wespen en vliegen. Telkens weer vlogen er insecten het water in. En iedere keer viste ik beestje voor beestje op en legde ze op het droge, de verbijsterde blikken van de omstanders negerend. Puur impulsief was het. Mijn waarom was zoek. De diertjes vlogen vervolgens blij en opgedroogd weg.'
'Hij begreep duidelijk niet wat mij bezielde'
'Maar plots was daar een man die mij woedend aankeek en mijn laatst geredde dier zorgvuldig met scheppen water verzoop. Hij begreep duidelijk niet wat mij bezielde. En ik heb geen idee wat hem dreef. Normaal zou ik die vraag onmiddellijk stellen. Maar de man was weg voor ik het wist. Weer een onbeantwoorde vraag. Zowel voor hem als voor mij. Een open einde. Verwijlen bij vragen, niet jagen op verklaringen. Waaromloos de herfst in. Leven zonder antwoorden, zullen we die ruimte eens een poosje verkennen?'
