Bettine Vriesekoop speelde meer dan dertig jaar tafeltennis op wereldniveau. Om die top te kunnen bereiken onderging ze spartaanse trainingen die haar tot het uiterste dreven. Haar jeugd in Hazerswoude, als jongste van een groot boerengezin, bleek de ideale voorbereiding voor het harde leven van een topsporter. Ze leerde er hard te werken en nooit op te geven.

Jaren later, op de vooravond van haar zestigste verjaardag, belandt Bettine Vriesekoop in een depressie. Haar puberende zoon, met wie ze een innige band heeft, gaat zich tegen haar afzetten. Door de puberteit van haar zoon komt ze in een rouwproces om haar eigen puberteit, die ze nooit ten volle heeft kunnen ervaren door haar sportcarrière. Ze realiseert zich nu dat ze nog erg dwingend in het leven staat, en perfectionistisch is.

Door zich te verdiepen in het taoïsme lukt het haar steeds meer om zich over te geven aan de stroom van het leven. Ze neemt de natuurlijke processen in de natuur als voorbeeld, waarin niets haast heeft en toch alles voor elkaar komt.

Kijk hier deze aflevering