De verwondering is terug! Vanaf een gloednieuwe locatie gaat Annemiek Schrijver in gesprek met bandoneonist Carel Kraayenhof. Hij nodigt iedereen uit weer op zoek te gaan naar het kind in zichzelf, om zo in volledige vrijheid je eigen levenspad te kunnen belopen.  

‘De bandoneon is een jaloerse geliefde, ze wil constant aandacht. Zelfs mijn vrouw is er jaloers op,' zegt Carel Kraayenhof in de eerste uitzending van een nieuw seizoen van De verwondering. De muzikant werd in één klap wereldberoemd omdat hij koningin Máxima tot tranen toe ontroerde met zijn spel tijdens haar huwelijk met Willem-Alexander.

Een bijzondere ontmoeting 

Carel Kraayenhof studeerde filosofie maar wist diep in zijn hart dat hij liever de muziek in wilde. Hij speelde trekharmonica in een Iers bandje, maar toen hij voor het eerst de warme tango-klanken van de bandoneon hoorde was hij verkocht. 'Ik wist meteen dat ik dit de rest van mijn leven wilde doen', vertelt hij.

Zijn droom najagen werd hem echter niet makkelijk gemaakt. Vier jaar lang probeerde hij het instrument in handen te krijgen, maar na de Tweede Wereldoorlog verdween de bandoneon nagenoeg uit Europa. Via een wonderlijke ontmoeting in het Amsterdamse Vondelpark kreeg Carel een bandoneon uit Argentinië in zijn bezit. Als een kluizenaar sloot hij zich op om het instrument onder de knie te krijgen.

'Het mooiste is als de muziek gaat circuleren door onze harten en hoofden'

Carel Kraayenhof

Een bijzondere band

In de bijna veertig jaar dat Carel Kraayenhof bandoneon speelt, is er een bijzondere band ontstaan tussen hem en het instrument. 'Het instrument beheerst eigenlijk mij,' vertrouwt hij Annemiek Schrijver toe. 

'Het heeft voor mij de hele wereld geopend. Ik reisde naar Argentinië en de beroemde componist en tangomuzikant Astor Piazzolla nodigde me uit om te spelen in New York. 'Hoe kan een Hollander bandoneon spelen zoals wij dat als Argentijnen doen?' vroeg hij zich verwonderd af.  

Muziek als verbinder

Met zijn muziek is Carel Kraayenhof altijd op zoek naar verbinding en hoopt hij als een 'gulle vader' mensen te ontroeren. 'Het mooiste is als er een soort chemische verbinding ontstaat tussen mij en het publiek en dat de muziek gaat circuleren door onze harten en hoofden. Het geluid van de bandoneon brengt je in contact met jezelf. Het herinnert je eraan dat je een heel mens bent.' 

Niks missen van De verwondering?

Schrijf je dan in voor de KRO-NCRV inspiratienieuwsbrief

Annemiek Schrijver