Maartje Swennen leidde aan de buitenkant een succesvol leven, maar ze was niet gelukkig. Haar leven lang had ze zich aangepast aan de verwachtingen van anderen. Alles werd anders toen ze op een dag op kantoor iets bijzonders meemaakte, vertelt ze in De verwondering.
Als jong meisje viel Maartje Swennen op omdat ze slimmer was dan andere kinderen in de klas. Bij toetsen kon ze makkelijk negens halen, maar om niet te veel op te vallen haalde ze zevens. Tegelijkertijd legden volwassenen een grote druk op: die Maartje, die zou het nog ver gaan schoppen. Maartje probeerde aan alle verwachtingen te voldoen. En dat lukte: ze ging geneeskunde studeren en vervulde prestigieuze functies.
Op een dag zat Maartje in haar onderzoekskamer, toen ze in gesprek raakte met een collega die net bij de begrafenis van een jong meisje was geweest. Na het gesprek voelde Maartje een liefdevolle energie in zich stromen. ‘Een vreugdevolle, dartele energie’, vertelt ze aan Annemiek Schrijver. ‘Tegelijkertijd voelde ik ook een druk op mijn borst.’ Maartje vroeg aan de collega hoe het kleine meisje was overleden, en de collega zei dat het meisje was verstikt door een muur die bovenop haar was gevallen. ‘Ik voelde dat meisje’, zegt Maartje.
'Onze essentie is liefde'
Het was het begin van een reeks mystieke ervaringen. ‘Bij een mystieke ervaring is het alsof er een sluier wordt weggehaald waardoor ik in een diepere werkelijkheid kan kijken’, zegt Maartje. ‘In die ervaring heb ik een diep weten van liefde en eenheid. Van stille vrede, van thuis.’
De mystieke ervaringen – die soms prettig, maar soms ook moeilijk en onplezierig waren - deden Maartje inzien dat onze essentie liefde is. Nog altijd houdt Maartje van nadenken, van analytisch zijn, maar er is een dieper weten bij gekomen.
Het bezoek aan de boshut van De verwondering voelt voor Maartje als een ‘coming out’. ‘Veel mensen kennen mij als een scherp analytische vrouw. Toch wil ik de moed opbrengen om dit verhaal te vertellen. Ik geloof dat mensen zichzelf weer heel kunnen maken als ze de weg van hun hoofd naar hun hart durven af te leggen.’
Als coach wil Maartje nu ook anderen helpen. ‘Ik zou tegen iedereen willen zeggen: je bent precies goed zoals je bent. Hoe beperkt we ook denken te zijn in ons hoofd, wij zijn liefde. Dat zijn we altijd geweest.’
De inspiratietekst van Maartje Swennen
Wij zijn sterk door de wereld in beslag genomen, vervuld van duizend en één dingen waar we ons meestal in gedachten mee bezig houden en waar we zo aan vast zitten. We denken er wel eens over om ons ervan los te maken. Maar we zijn zulke verstandsmensen dat alles ons weerhoudt omdat alles ons vrees aanjaagt. En zo durven we niet verder. Het komt er juist niet op aan veel te denken, maar wel veel te beminnen. Dus: doe al wat je kan aanwakkeren om meer lief te hebben.
- Uit: De innerlijke burcht, Teresa van Avila (1515-1582)
