Markowa, 11 september 2023 - Voor het eerst in de geschiedenis werd gisteren in Polen een heel gezin zaligverklaard. Vorig jaar al werden Józef en Wiktoria Ulma en hun zeven kinderen uitgeroepen tot martelaren. In 1944 werden zij door de nazi’s vermoord omdat het gezin Joden had laten onderduiken.
Het gezin-Ulma woonde in het dorp Markowa in het zuidoosten van Polen. Daar werden de negen martelaren tot de eer der altaren verheven. Dat gebeurde tijdens een plechtigheid geleid door de Italiaanse kardinaal Marcello Semeraro, prefect van het Dicasterie voor de Processen der Heiligen. In zijn homilie zei Semeraro tot de dertigduizend gelovigen die aan de viering deelnamen, onder wie de Poolse president Andrzej Duda, dat het “dag van vreugde” in Polen was.
“Het zou misleidend zijn als de dag van de zaligverklaring van het gezin-Ulma alleen dient om de terreur van de wreedheden begaan door hun beulen weer in herinnering te brengen, op wie overigens het oordeel van de geschiedenis al zwaar drukt”, zei kardinaal Semeraro. “In plaats daarvan willen we dat vandaag een dag van vreugde is, omdat de pagina van het Evangelie die op papier is geschreven voor ons een geleefde werkelijkheid is geworden, die helder straalt in het christelijke getuigenis van het echtpaar-Ulma en in het martelaarschap van de nieuwe zaligen.”
Door verraad waren de nazi’s erachter gekomen dat er Joden verborgen werden in de boerderij van de Ulma’s. Op 24 maart 1944 werd hun huis omsingeld. Naast het gezin werden ook de acht onderduikers ter plekke doodgeschoten. Kardinaal Semeraro noemde gisteren ook hun namen met grote eerbied: Saul Goldman en zijn zonen Baruch, Mechel, Joachim en Mojżesz; Gołda Grünfeld en haar zus Lea Didner samen met haar dochtertje Reszla.
De namen van de kinderen van het echtpaar-Ulma zijn Stanisława, Barbara, Władysław, Franciszek, Antoni en Maria. Het zevende vermoorde kind had nog geen naam omdat de 31-jarige Wiktoria het tijdens de razzia een maand te vroeg baarde. Het was een jongetje. Er was geen tijd geweest om de zuigeling te dopen. Toch beschouwt de Kerk hem als een gedoopte omdat hij de zogeheten ‘bloeddoop’ had ondergaan.
Martelaren worden ook wel bloedgetuigen genoemd omdat zij zijn vermoord uit haat jegens het christelijk geloof (Latijn: in odium plebis). Dat kleine kinderen die wilsonbekwaam zijn, de martelarenstatus krijgen is geen unicum, denk maar aan de Onnozele Kinderen.
Zaligen kunnen te zijner tijd ook een heiligenstatus in de universele kerk krijgen. Dat betekent dat ze over de hele wereld officieel vereerd mogen worden. Een heiligverklaring oftewel canonisatie volgt als er een wonder op voorspraak van een zalige wordt erkend. De paus kan echter van deze regel dispenseren.