Rome, 29 oktober 2023 - De eerste sessie van de ‘Synode over synodaliteit’ is vandaag na vier weken afgesloten met een pontificale hoogmis in de Sint-Pietersbasiliek. Paus Franciscus zei in zijn homilie dat de “grote en eeuwigdurende hervorming” zich voltrekt in een aanbiddende kerk die de gewonde mensheid dient en “de kwetsbaren, zwakken en verschoppelingen begeleidt op hun reis en de armsten liefdevol tegemoet treedt”.
Talrijke kardinalen, bisschoppen, priesters, religieuzen en lekenafgevaardigden van de synode namen deel aan de viering in de Vaticaanse Basiliek. Dezelfde groep van bijna 350 deelnemers komt volgend jaar weer bijeen voor de tweede sessie van de Zestiende Gewone Algemene Assemblee van de Bisschoppensynode.
Samenvattend synoderapport gepubliceerd
Vooruitkijkend naar de voortgang van het wereldwijde synodale proces om de katholieke Kerk te transformeren, zei Franciscus: “Vandaag zien we nog niet de volle vruchten van dit proces, maar we kunnen met vooruitziende blik kijken naar de horizon die zich voor ons opent: de Heer zal ons leiden en ons helpen om een meer synodale en missionaire Kerk te zijn die God aanbidt en de vrouwen en mannen van onze tijd dient, erop uitgaand om de troostende vreugde van het Evangelie aan allen te brengen.”
Degenen die sinds begin oktober bijeen waren voor de synode in Vaticaanstad, hadden “de liefdevolle aanwezigheid van de Heer kunnen ervaren en de schoonheid van broederschap kunnen ontdekken” in het “gesprek van de Geest”, zei Franciscus. “Dank u voor de reis die we samen hebben gemaakt, voor het luisteren en voor de dialoog. Ik wil ons allen achterlaten met een wens: dat we groeien in de aanbidding van God en in de dienst aan onze naaste”, zei de paus.
Franciscus ziet een kerk “met open deuren” voor zich. Als “haven van barmhartigheid”moet zij alle schipbreukelingen verwelkomen en redden, of het nu gaat om boosdoeners of goede mensen.
De paus herinnerde aan de slachtoffers van oorlogswreedheden, het lijden van migranten en degenen die geen stem hebben. Achter mooie woorden en beloften worden vormen van uitbuiting vaak aangemoedigd of getolereerd. Uitbuiting van de zwakkeren is “een zware zonde, het tast broederschap aan en ruïneert de samenleving”, zei hij.