Parijs, 9 mei 2022 - Komende zondag worden in Vaticaanstad tien zaligen gecanoniseerd. Onder hen is de beroemde Franse kluizenaar Charles de Foucauld (1858-1916). Tot zijn heiligverklaring werd besloten nadat de paus een wonder op zijn voorspraak had erkend. Het betreft een medisch onverklaarbare genezing van een jonge Fransman.
Het handelt om een zekere Charle, die wenst dat zijn achternaam niet genoemd wordt. Op 30 november 2016 werd Charle, toen een 21-jarige leerling-timmerman, het slachtoffer van een ernstig ongeval. Tijdens werkzaamheden boven het gewelf van de kapel Saint-Louis in Saumur, viel hij meer dan 15 meter naar beneden. Zwaar gewond stond hij op met zijn buik doorboord door de staander van een houten bank.
“Toen het gebeurde, was het eerste wat mijn vrouw en ik zeiden: we moeten bidden, we moeten bidden tot Charles en we moeten bidden voor Charle”, zegt François Asselin, de werkgever van Charle tegenover het katholiek radiostation RCF Anjou. Asselin was het die zijn entourage mobiliseerde en opriep tot gebed. Hij drong er vooral op aan dat iedereen om de voorspraak van Charles de Foucauld zou vragen.
“Je kunt je het trauma voorstellen”, zegt Asselin. “Toen hij gevallen was, wisten we niet of hij er ooit nog bovenop zou komen. Maar nu we de uitkomst van dit alles weten, zeggen we tegen onszelf dat het iets ongelooflijk en geweldig is geweest!”
Saumur, gelegen in het Franse departement Maine-et-Loire, is de enige stad in het bisdom Angers met een parochie genoemd naar de zalige Charles de Foucauld. Het was hier dat de toekomstige heilige een jaar woonde, toen hij student was aan de academie van de cavalerie. Het is ook de plaats waar de katholieken nu al enkele jaren aan het eind van elke mis bidden voor de heiligverklaring van Charles de Foucauld.
Encyclopedie: Charles de Foucauld
In 2016, het jaar van Charle's ongeluk vierden de katholieken in Saumur de honderdste sterfdag van Charles de Foucauld. Toen op 30 november 2016 het ongeluk gebeurde, waren we “enkele uren verwijderd van precies de honderdste sterfdag van Charles de Foucauld”, vertelt pater Bernard Ardura, postulator (pleitbezorger) in het canonisatieproces, tegenover RCF Anjou.
Volgens Ardura gaven de artsen die Charle behandelden aan dat de kans dat iemand die meer dan 10 meter naar beneden valt bijzonder weinig kans heeft dit te overleven. “Het is het samenvallen van tijd en plaats dat ons ertoe brengt dit evenement te zien als een antwoord op de gebeden die werden uitgesproken ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van Charles de Foucauld”, legt Bernard Ardura uit.
Een ander element dat meespeelde in het heiligverklaringsproces was het feit dat Charle niet gedoopt was. “Charles de Foucauld leefde in de Sahara tussen Franse soldaten die min of meer ongelovig waren, en moslims die zeer gelovig waren. Dit is een van de aspecten van Charles de Foucauld die zichzelf de universele broeder noemde”, aldus de postulator.
In een interview met de website Aleteia zegt Charle zelf dat hij na zijn val meteen opstond en zijn doorboorde buik wilde afschermen omdat hij de kinderen op het naburige schoolplein niet wilde choqueren. Aan de reacties van omstaanders merkte hij als snel dat hij aan een verschrikkelijk lot was ontsnapt. Na onderzoek in het ziekenhuis bleek dat geen enkel vitaal orgaan beschadigd was geraakt.
Na verloop van tijd kreeg Charle het verzoek om mee te werken aan een onderzoek in het kader van het heiligverklaringsproces. Als hij als niet-gelovige daar niets voor zou voelen, dan had men daar begrip voor, zo werd hem verzekerd.
“Wat betreft de te volgen procedure om te zien of wat ik had doorgemaakt als een wonder kon worden erkend, aarzelde ik niet. Toen François Asselin mij kwam vragen of ik geïnteresseerd was en mij uitlegde dat het eventueel gebruikt kon worden voor de heiligverklaring van Charles de Foucauld, zei ik bij mezelf: ‘Waarom niet? Ik vind het niet erg.’ Omdat ik er geen probleem mee had om wat ik had meegemaakt gebruikt te laten worden voor Charles de Foucauld, zei ik tegen mezelf: ‘Laten we het dan maar proberen!’,” vertelt timmerman Charle nuchter. “Het idee was om de val te analyseren, de nawerkingen, enz. We gingen ook naar andere artsen in Angers, chirurgen en psychiaters. Het idee was echt om te onderzoeken of wat er met mij gebeurd was wetenschappelijk verklaarbaar was of niet.”
Hoewel de Kerk officieel erkent dat hem een wonder is overkomen, blijft Charle een niet-gelovige. Maar hij zal zeker samen met zijn ouders aanwezig zijn bij de heiligverklaring op het Sint-Pietersplein.