Volledig meedraaien in de maatschappij, maar vooral ook een waardevolle toevoeging zijn, dat is iets wat Jacqueline van Kuilenburg laat zien. Al 16 jaar lang geeft zij met veel plezier les en is dansen niet meer weg te denken uit haar leven. Toen ze het idee van De Koffer van Rick voorbij zag komen, twijfelde ze geen moment. 

“Jongeren moeten een voorbeeld hebben van iemand met een beperking. Of het nu in de media is, op een kinderdagverblijf of docenten op school. Als deze jongeren niet zo’n voorbeeld hebben, blijft een bepaalde beeldvorming van mensen met een beperking voortbestaan”, legt Jacqueline uit. Zo is zij zelf al 16 jaar lang docent op een MBO-school en geeft beroepsgerichte vakken. “De vakken zijn gerelateerd aan pedagogiek, dat heb ik vroeger gestudeerd. Zelf heb ik in de gehandicaptensector gewerkt en het leuke aan het lesgeven is dat de studenten ook dezelfde soort richting op gaan als dat ik heb gedaan. Ze voelen eigenlijk als een soort toekomstige collega’s.” 

Docentschap

Op 34-jarige leeftijd werd bij Jacqueline een bindweefselaandoening geconstateerd. Wat  inhoudt dat haar gewrichten niet goed bij elkaar gehouden kunnen worden. “Ik kan niet lang staan, zitten of lopen. Ik ben snel moe en heb snel pijn. Ik zit dan ook in een rolstoel, maar kan wel kleine stukjes lopen.” De eerste keer dat zij met een rolstoel naar school kwam, was dan ook spannend. “Sommige studenten weten niet beter, maar andere studenten hebben les van mij gehad voordat ik in een rolstoel zat. Het was wel even spannend wat de reacties zouden zijn, maar ik werk met leerlingen die pedagogische vakken volgen. Dat wordt hun beroepsveld en dat is te merken. Ze gaan er heel goed mee om en vinden het leuk als ze kunnen helpen.”

Dansen als uitlaatklep 

Het lesgeven doet ze al een tijdje, maar ook dansen doet zij al vanaf haar achtste. De aandoening weerhield haar dan ook niet om te stoppen. “Ik ben opzoek gegaan naar danslessen op Facebook en zag een workshop voorbij komen waar rolstoelen welkom waren. Ik ben er naar toegegaan en ik was gelijk verkocht.” Ze danst dan ook in een inclusief dansgezelschap. “Het is een mix van alles. Er zitten professionele dansers bij, maar ook mensen met het Syndroom Van Down die in opleiding zijn.” Zo zijn er optredens en worden het gezelschap ingehuurd voor conferenties en festivals. De dans die Jacqueline het allerliefst doet is modern. “Dat ligt mij goed en daar kan ik lekker mijn gevoel in stoppen. Andere dansstijlen hebben veel regels, daar ben ik niet zo van.”

Waardevolle toevoeging

Als geen ander weet zij hoe het is om anders behandeld en gezien te worden met en zonder een beperking. “Toen ik de diagnose kreeg, had ik ook een scheef beeld over de beperking. Ik dacht: ‘als ik achteruit ga, wat beteken ik dan nog?’” Dat beeld is voor haar nu totaal anders. “Ik moet steeds iets van mijzelf inleveren, maar kan nog genoeg betekenen voor mijn team, studenten en dansgezelschap.”

Tekst: Tess Berendregt