Naast dat Marijn presenteert, maakte ze ook verschillende documentaires. In de persoonlijke documentaire Overgave uit 2022, kijkt Marijn terug op de bijzondere vriendschap met haar overleden jeugdvriendin Annemarie. Ze filmt het laatste jaar van haar leven. Na de dood van Annemarie erft Marijn haar hardloopkleding. Ze besluit zich voor te bereiden op de marathon van Berlijn. Al rennend probeert ze het verlies van haar dierbare vriendin te verwerken. De documentaire laat een ingrijpend verhaal zien over vriendschap, verlies en rouw.

In 2012 maakte ze de jeugddocumentaire Bente’s Stem, die op vele internationale festivals werd vertoond. In 2015 verscheen Vleesverlangen. Hierin vraagt Marijn zich af of we massaal verslaafd zijn aan vlees. En in 2017 verscheen Slagershart waarin Marijn de 13-jarige slagerszoon Wessel volgt. Wil hij later werken met levende dieren of wordt hij slager, net als zijn vader en opa? 

In 2007 maakte ze de documentaire Pappa is weg en ik wilde nog wat vragen als afstudeerfilm voor de Nederlandse Film en Televisie Academie. De documentaire is een indringend portret van een familie die geobsedeerd zwijgt. In dit ontwapenende egodocument ging Marijn op zoek naar de identiteit van haar zwijgzame vader. Tijdens het Nederlands Film Festival in 2007 won ze met deze film de Tuschinski Film Award. Marijn: 'Het is een eer om een ijzersterk team te versterken, en mee te werken aan het blootleggen van misstanden en kwesties die nu spelen in de samenleving.'