Marise en Tara waren heel lang vriendinnen. Hun vaders waren vroeger collega’s. Zij gingen veel met elkaar om en zo kwamen ook hun vrouwen met elkaar in contact. ‘Van baby af aan zijn we met elkaar opgegroeid, naast elkaar in de Maxi-Cosi.’

​​​​​Marise vertelt hoe hecht hun band was. ‘Ze was echt hoe een beste vriendin voor je kan zijn. Gewoon een luisterend oor, gewoon een knuffel. Heel veel met elkaar appen en bellen.’

Op een gegeven moment had haar vriendin Tara een tussenjaar. Op Bonaire werkte ze als verpleegkundige in de ouderenzorg. Marise laat Joris een foto zien die toen gemaakt is; Tara staat op het warme strand van Bonaire, met een kerstmuts op. Een grappig contrast.

De foto werd vorig jaar gemaakt op kerstavond. Een dag later was Tara onderweg naar haar werk en kreeg ze een auto-ongeluk. Ze overleefde het niet.

Marise wist niet wat ze hoorde. ‘Ik kon niet huilen, ik had alleen maar een soort verbijstering.' Pas veel later komt de klap dat het echt zo is.

Ze vertelt over hoe bijzonder Tara was. ‘Ze was altijd zo positief. Toen ik een tijdje twijfelde over mijn studiekeuze en ik een opleiding met een hele moeilijke selectie wilde gaan doen, was zij de enige die zei: “Waarom probeer je het niet?” Daar probeer je dan aan vast te houden. Daar haal ik steun en troost uit, hoe moeilijk het ook is.’

Inmiddels volgt Marise de opleiding die ze wil. ‘Ik heb haar helaas niet meer kunnen vertellen dat ik toegelaten ben en nu in Groningen studeer, wat ik zo graag wilde.’ Op dat soort momenten mist ze haar.

‘Ik hoop dat ze nu in de hemel is. Op een goeie plek.’ Ondanks dit grote verdriet gaat het goed met Marise. Joris denkt dat Tara dat ook heel fijn zou hebben gevonden. Dat weet Marise wel zeker. ‘Absoluut.’

Samen zetten ze Tara in het licht.

Marise vertelde haar verhaal in Joris' kerstboom.

Wil je de hele aflevering zien?

Bekijk op NPO Start