Beeld: Alexenia Dimitrova

Martin heeft altijd al geweten dat hij een andere vader heeft. Hij is jarenlang nieuwsgierig, maar gaat niet actief op zoek; hij heeft zijn handen vol aan zijn leven in Nederland. Na een paar moeilijke jaren heeft hij alles op de rit en durft hij op zoek te gaan. In Bulgarije ontmoet hij zijn biologische vader.

In de tijd dat Martin het moeilijk heeft, is hij veel op zoek naar zijn identiteit. ‘Ik was veel bezig met het vinden van herkenning, iemand op wie ik lijk. Ik wist alleen niet waar ik moest beginnen.’ Met steun van zijn toenmalige vriend schakelt hij Spoorloos in. Ik zie wel wat er gebeurt, denkt hij. De eerste stappen zijn gemaakt.

Gevoelig

Op een jonge leeftijd durft Martin thuis niet veel te vragen over zijn biologische vader. Als zijn moeder hem het hele verhaal vertelt, begrijpt hij waarom het een gevoelig onderwerp is: ‘Het was moeilijk voor mijn moeder om erover te praten.’ Uiteindelijk steunt ze Martin in zijn zoektocht.

'Ik vond het heel ongemakkelijk'

Herkenning

Na jarenlang fantaseren, staat Martin oog in oog met zijn vader. Wanneer Martin terugblikt op de ontmoeting, vindt hij het lastig om zijn gevoelens te beschrijven. ‘Ik vond het heel ongemakkelijk, ik wist niet zo goed wat ik voelde. Er ging van alles door me heen.’ Vol verbazing kijkt hij naar zijn vader, op zoek naar herkenning. ‘Ik was veel aan het observeren, om te kijken of hij ergens op mij lijkt.’ Voor Martin is herkenning heel belangrijk: herkent hij zichzelf in zijn vader? ‘We zijn allebei kaal en hebben dezelfde oogkleur.’ Daar blijft het voor Martin ook bij.

'Het verleden laat ik achter mij. Ik kijk het liefst vooruit'

Keuzes

Na de ontmoeting gaan ze met z’n allen eten en brengen ze tijd met elkaar door. Hoewel Martin zichzelf niet helemaal herkent in zijn vader, vinden ze ergens een raakvlak. De vader vertelt Martin over keuzes die hij in zijn verleden heeft gemaakt en die hij het liefst achter zich laat. ‘Ik herken mezelf daarin. Het verleden laat ik achter mij, ik kijk het liefst vooruit.’ Martin besluit dus om niet veel over het verleden te praten met zijn vader.  ‘Ik had geen behoefte om antwoord te krijgen op dingen die lang geleden zijn gebeurd.’

Doel

Martin en zijn vader hebben nog af en toe contact via Whatsapp. Hij is blij met zijn deelname en kijkt er positief op terug. ‘Waar ik jarenlang op zoek naar was, heb ik eindelijk gevonden: ik weet hoe mijn vader eruitziet. Wanneer ik aan hem denk, kan ik er een gezicht en stem bij voorstellen. Dat was mijn doel en dat heb ik behaald.’

 

NB: Martin zijn moeder werkte als chef-kok in een restaurant, niet in de bediening zoals verteld in de uitzending.