‘In Oeganda had ik een relatie met een vrouw. Omdat homoseksualiteit daar strafbaar is, hield ik mijn relatie met haar geheim. Maar geheimen komen altijd uit.

Op een ochtend werd ik op mijn werk gebeld door mijn vriendin. ‘Heb je de krant van vandaag al gezien’, vroeg ze met paniek in haar stem. Ik ben direct naar de krantenkiosk tegenover mijn werk gerend, en zag dat de voorpagina van de krant vol stond met foto’s van mensen die werden gezocht omdat ze beschuldigd werden van homoseksualiteit. 

Mijn foto of die van mijn vriendin stond er gelukkig niet tussen, maar uit voorzorg heb ik toen alle foto’s van ons samen van mijn telefoon gewist. Omdat ik de foto’s niet helemaal kwijt wilde, zette ik ze via de computer op mijn werk op een USB-stick.'

Maanden in de gevangenis

'Terwijl ik daarmee bezig was, zag mijn baas de foto’s die openstonden op de computer. Zij schreeuwde het uit en binnen de kortste keren wist iedereen dat ik gay ben. Ik vluchtte het café waar ik werkte uit en werd op straat in elkaar geslagen. 

Niet lang daarna werd ik aangehouden door de politie en ben ik naar de gevangenis gebracht. Twee maanden zat ik daar vast, onder de meest ellendige omstandigheden. 

Op een dag werd ik opgehaald door één van de bewakers. Hij vertelde me dat hij was omgekocht en dat ik met hem mee moest gaan. We reden langs huis om mijn papieren op te halen en gingen vervolgens rechtstreeks door naar het vliegveld. Zo kwam ik uiteindelijk in Amsterdam terecht. Maar ook hier was het voor mij niet veilig, want ik werd slachtoffer van mensenhandel.'

Morgen is beter dan vandaag

'Uiteindelijk is het mij gelukt om los te breken. Nu heb ik mijn eigen woonplek en een leuke baan in de horeca. Ook werk ik bij Rederij Lampedusa, waar ik varend door de Amsterdamse grachten mijn verhaal met mensen deel. 

Ik vind het belangrijk om de verhalen van vluchtelingen uit het heden én verleden te vertellen, omdat ook zij onze hoofdstad hebben opgebouwd tot wat het nu is. Ik wil graag laten zien dat vluchtelingen ook veel positieve dingen met zich meebrengen.

Ondanks alles heb ik altijd zin in morgen. Het vergt heel veel hoop om te dromen over de toekomst. Maar de gedachte dat morgen wel eens beter kan zijn dan vandaag, is wat me altijd op de been heeft gehouden.’