De Nederlands-Oekraïense schrijver Lisa Weeda vertelt dat het met haar familie in Oekraïne vooralsnog goed gaat (Op 24 februari, 2022). "De familie in Odessa is aan het twijfelen of ze moeten vertrekken uit de stad, mijn familie in Loegansk zei dat ze in hun appartement zitten in de schuilkelders." Ook heeft haar familie haar verteld dat er rondom de stad constant wordt gebombardeerd en dat ze bang en in paniek zijn.
Ira Koval is geboren in Kyiv, waar haar ouders nog wonen. "Ik heb gelukkig met mijn ouders kunnen spreken", vertelt ze. "Ze zijn wakker geworden door de explosies." Haar ouders zijn vrij nuchter zegt Ira. "Ze vertrekken niet, ze blijven in Kyiv. Er is een luchtalarm aangekondigd, mensen worden gevraagd om te schuilen in de schuilkelders. Mijn ouders wonen in een gewoon appartement en hebben geen schuilkelder, dus ze blijven gewoon waar ze zijn."
'Wat hij denkt is zijn probleem, niet dat van de wereld'
De ouders van Anja Gerashchenko wonen in het oosten van Oekraïne, in de Charkov regio. "Mijn verhaal begint acht jaar geleden. 45 miljoen mensen hebben acht jaar lang te maken gehad met deze oorlog", vertelt ze, "mijn broer ging als vrijwilliger naar de oorlog in 2015." Ze roepen om hulp zegt ze: "We proberen Europa duidelijk te maken dat Poetin nooit zal stoppen. Hij is niet tevreden met Georgië, Moldavië, Tsjetsjenië en hij zal verder en verder gaan." Het praten over de sancties die niet werken maakt haar boos. "Elke dag, acht jaar lang, open ik Facebook en lees ik de verhalen waarin ik de gezichten zie van intelligente mannen en vrouwen die vermoord of gemarteld worden."
Mijn vader zei: 'Ik ga niet rennen, mijn vijanden moeten rennen'
Over wat haar ouders nu doen vertelt Anja: "Mijn vader zei: 'Ik ga niet rennen, mijn vijanden moeten rennen.'" De mensen in Oekraïne zijn sterk, zegt ze. "Zij gaan vechten, wij gaan onze vrijheid niet zo gemakkelijk aan zo’n gek mannetje geven. Wat hij denkt is zíjn probleem, niet dat van de wereld. We moeten hem stoppen."
Bekijk hieronder het hele gesprek:
