Vaticaanstad, 7 september 2020 – Paus Franciscus heeft vanochtend tijdens zijn wekelijkse algemene audiëntie op het Sint-Pietersplein zijn verbondenheid uitgesproken met alle moeders, voor met hen die lijdende kinderen hebben.
“Morgen vieren we het feest van de Geboorte van de Maagd Maria. Maria heeft Gods tederheid ervaren als een dochter, vol van genade, en heeft deze tederheid vervolgens geschonken als moeder, door de vereniging met de zending van haar Zoon Jezus”, zei de Heilige Vader tot de duizenden pelgrims.
Vanwege Maria Geboorte wilde Franciscus uiting geven aan zijn “verbondenheid met alle moeders, op een speciale manier aan moeders die lijdende kinderen hebben: zieke kinderen, gemarginaliseerde kinderen, kinderen in de gevangenis”
“Een speciaal gebed voor de moeders van jonge gevangenen: dat de hoop niet verloren mag gaan. Helaas zijn er in gevangenissen veel mensen die zichzelf van het leven beroven, soms zelfs jongeren. De liefde van een moeder kan hen behoeden voor dit gevaar. Moge Onze Lieve Vrouw alle moeders troosten die getroffen zijn door het lijden van hun kinderen.”
Onderscheiding
Vorige week startte de paus een nieuwe catechetische toespraak over een onderwerp dat hem als jezuïet na aan het hart ligt en dat hij als voornaam beginsel hanteert in zijn bestuur van de kerk: onderscheiding. Vanochtend gaf hij de tweede catechetische toespraak van deze reeks.
De ‘onderscheiding der geesten’ is een spirituele techniek die werd ontwikkeld door Sint-Ignatius van Loyola (1491-1556), de stichter van de jezuïetenorde.
“Dierbare broeders en zusters, in het kader van onze beschouwingen over geestelijke onderscheiding willen wij vandaag een voorval uit het leven van de heilige Ignatius van Loyola bekijken. Toen hij op jonge leeftijd thuis een ernstige verwonding moest genezen, vond hij alleen geestelijke geschriften, vooral legenden van heiligen, om de tijd te doden in plaats van de ridderromans waaraan hij de voorkeur gaf. Enigszins met tegenzin verdiept hij zich erin en ervaart dan hoe er al lezend een heel nieuwe fascinerende wereld voor hem opengaat. Een tijdlang oefenden de ridderverhalen en de legenden van de heiligen een soortgelijke aantrekkingskracht op hem uit - totdat Ignatius tenslotte, luisterend naar de roerselen van zijn hart, inzag dat, hoewel de wereldse dingen hem aanvankelijk genoegen schonken, er daarna een zekere innerlijke leegte en droogte intrad. Omgekeerd wekken geestelijke dingen en het denken aan God bij hem eerst een zekere weerstand op, maar daarna geven zij diepe troost en blijvende vreugde. Zo deed Ignatius zijn eerste ervaring met God op door de roerselen van zijn hart op te sporen en de tekenen te leren interpreteren waardoor de Heer zich soms heel onverwacht kenbaar maakte. Voor Ignatius was dit het beslissende keerpunt in zijn leven”, aldus de Duitse samenvatting van de pauselijke catechese.