Rosaliene Israël: ‘Ik wil niet meer uit angst leven’

In een periode van ziekte werd Rosaliene Israël geconfronteerd met doodsangst. ‘Ik kon steeds minder zuurstof opnemen; het voelde alsof ik in een groot zwart gat viel.’ In De verwondering vertelt deze ruimzinnige predikant hoe ze op de bodem van haar angst ontdekte dat ze gedragen wordt. ‘Er zit een grond in mij die moed geeft.’

Rosaliene Israël is predikant in de remonstrantse kerk. Ze noemt zichzelf ‘ruimzinnig’: op zoek naar ‘een veilige ruimte waarin ieders stem gehoord wordt.’ Maar dan moet je ook je eigen stem weten te vinden, vertelt ze aan tafel bij Annemiek Schrijver.

Rosaliene begon haar eigen stem te vinden door een periode van ziekte. Ze lijdt aan een auto-immuunziekte die invloed heeft op haar schildklier en die af en toe opspeelt. Toen ze net weer aan het re-integreren was, belandde ze door het coronavirus met ademnood in het ziekenhuis. ‘Ik kon steeds minder zuurstof opnemen. Het voelde alsof ik in een groot zwart gat viel.’ Ten diepste was het doodsangst. En die bleef aanhouden, ook toen de zuurstofopname verbeterde. ‘Ik durfde niet meer diep te ademen, omdat ik bang was dat de ademsteun zou ontbreken.’

Maar dat veranderde toen Rosaliene in een meditatie werd uitgenodigd om die angst vanbinnen op het te zoeken. Een spiritueel coach begeleide haar naar die donkere plek, naar de angst. ‘Ga er maar naartoe’, zei ze, ‘en op het diepste punt zul je de handen van God ontdekken.’ Rosaliene volgde, en zag die handen inderdaad. Het raakte haar diep: ‘Doordat ik geconfronteerd werd met het feit dat ik dood kan gaan, ontdekte ik een diepe grond. Een stuk van God in mezelf. Maar daarvoor moest ik wel naar die angst toebewegen.’

Die ontdekking zette een beweging in gang, die doorklinkt in de rest van Rosalienes leven. ‘Het heeft me geholpen om niet meer uit angst te willen leven.’ Die angst krijgt een stem in veel verschillende dingen. Het zijn de stemmen van het verleden en van je omgeving. ‘Die stemmen verhinderen me om te kiezen op basis van mijn eigen grond.’ En dus ging het roer om.

Dat heeft ook gevolgen voor Rosalienes liefdesleven. Ze leeft namelijk in een ‘alternatieve constellatie’ samen met haar levenspartner, met wie ze drie kinderen heeft, en daarnaast heeft ze ook een geliefde. En dat is voor iedereen zichtbaar. ‘Mijn eigen stem betekent namelijk ook dat ik me niet laat weerhouden door wat anderen ervan vinden. Zelfs al is het niet de easy way.’

Rosaliene werd geïnspireerd door de Vlaamse filosofe Christine Gruwez: ‘Je kunt pas iets voor een ander betekenen, als je de weg naar binnen helemaal bent gegaan om de confrontatie aan te gaan met je eigen onmacht, pijn en verdriet.’ En dus spoort Rosaliene ons aan om goed te luisteren. Naar de ongehoorde stemmen van anderen, maar vooral naar die van jezelf.

De verwondering met Rosaliene Israël, zondag 14 december om 08.25 uur bij KRO-NCRV op NPO2