Tekst: Ernest Marx • Beeld: Janita Sassen
Hoewel chef-kok Ramon Brugman en journalist Roos Abelman op het eerste gezicht weinig gemeen lijken te hebben, blijkt het tegendeel waar. Beiden zijn echte Bourgondiërs en elk dragen ze op hun eigen manier bij aan een eerlijkere, groenere en lievere wereld.
De ober in het etablissement in Nieuwersluis zet een kopje espresso voor chef-kok Ramon Brugman op tafel en een kannetje thee voor journalist Roos Abelman. Het zorgt bij Roos voor enige verbazing dat ze de thee uit een wijnglas moet drinken. ‘Net zoals bij wijn, trechter je hiermee het aroma van de thee wat beter’, verklaart de ober de ongebruikelijke glaskeuze.
Ramon is duidelijk vermaakt door Roos’ bedenkelijke blik. ‘Wist jij dat dan niet?’ lacht hij haar toe, ‘waar kom jij vandaan jôh?!’ Roos antwoordt: ‘Uit Ermelo.’ Dan is Ramon even stil. ‘Serieus? Ik ben vlakbij geboren en getogen, in Harderwijk. Daar woon ik nu nog. Ik heb in Ermelo elf jaar als patissier gewerkt bij banketbakkerij Zuidam!’ Roos: ‘Echt? Daar haalden wij altijd ons gebak. Wat grappig dit! Mijn ouders wonen nog steeds in Ermelo.’
'Als je bewust bent van wat je binnenkrijgt, ben je al een heel eind'
Al pratend ontdekken leeftijdsgenoten Roos en Ramon (beiden uit 1976) dat ze in hun tienerjaren vaak in dezelfde clubs in Harderwijk uitgingen. Er rollen allerlei namen over tafel. ‘Ken je Rein? En Barry?’, ‘Ik ging altijd om met Kirsten.’ ‘Ken je Frederike met dat lange blonde haar?’ En zo gaat dat nog een tijdje door. Ze sluiten het feest der herkenning af met de constatering dat zij destijds vast eens met elkaar gedanst moeten hebben.
Ramon: ‘Maar jij woont dus niet meer in Ermelo. Welke omzwervingen heb jij zoal gemaakt?’
Roos: ‘Ik heb journalistiek gestudeerd in Zwolle en in Edinburgh. Daarna jaren in Amsterdam gewoond en tegenwoordig woon ik in Bussum, met mijn man en twee dochters. Ik zit nu al bijna dertig jaar in de journalistiek. Als journalist wil ik polarisatie tegengaan, niet alleen door kennisoverdracht, maar ook door ervoor te zorgen dat mensen met elkaar in gesprek blijven. En daar is bij Spraakmakers alle ruimte voor. Dat vind ik belangrijk. En als ik iets belangrijk vind, word ik extreem fanatiek. Zo ben ik sinds kort weer begonnen met sporten. Ik ben een echte Bourgondiër, gek op lekker eten en een goed glas wijn. Ik heb 80 kilo gewogen. Inmiddels ben ik dus aardig wat afgevallen maar laatst ging het toch weer de verkeerde kant op. Dus nu heb ik een personal trainer. Mijn streven is 63 kilo. Daar hoort ook bewuster eten bij, dus ik let ik nu strikt op mijn eiwitten, koolhydraten en suikers.’
'Als journalist wil ik polarisatie tegengaan'
Ramon: ‘Gelukkig gaan lekker en gezond eten prima samen. Als je bewust bent van wat je binnenkrijgt, ben je al een heel eind. Niet dat ik dat zelf altijd goed volhoud hoor.’
Roos: ‘Wat is jouw valkuil dan?’
Ramon: ‘De gewone maaltijden zijn het probleem niet. Maar als onze drie kinderen eenmaal op bed liggen, begin ik te knabbelen. Kaas, chocolade... Los daarvan eet ik bewust en kies ik voor duurzaam, door bijvoorbeeld alleen groentes uit het seizoen te eten. Dat wil ik mijn kijkers in BinnensteBuiten ook meegeven. Als chef-kok doe ik bovendien altijd mijn best om mensen van al die kant-en-klare sausjes, pakjes en zakjes af te krijgen. Ik laat graag zien hoe je alles prima zelf kunnen maken. En dat dat ook nog eens smakelijker én gezonder is.’
Roos: ‘Ik ben zelf ook niet van de kant-en-klaar producten. Maar ja, mijn man en ik werken allebei in de media en leiden een druk leven. Het is soms best lastig om ’s avonds steeds iets nieuws te bedenken en klaar te maken. Dat kost veel tijd. Bovendien willen wij minder vlees eten. Dus op een gegeven moment is het van: 'Doe toch maar een vegetarische burger!' Anders wordt het weer zo’n vegetarische pasta waar de kinderen niet zo van houden.’
Vertel. magazine
Dit is een gedeelte van een verhaal uit ons magazine Vertel. Wil je het hele verhaal lezen? Vraag dan nu een gratis proefnummer aan van Vertel.
