De klimaatcrisis is er constant en het ziet er niet naar uit dat het snel beter wordt. Hoe hou je het vol als je daar wanhopig van wordt? De documentaire Duizend Groene Handen laat zien hoe het boeddhistisch gedachtengoed ons kan leren vrede te sluiten met de wanhoop.
Het boeddhisme en de klimaatcrisis
Opwarming, overstromingen, bosbranden en stormen. We kunnen niet ontsnappen aan de klimaatcrisis. Wat doe je als je het gevoel hebt dat er niets meer te redden valt? Hoe ga je om met gevoelens van wanhoop als iedere strijd verloren lijkt? Voor het antwoord op die vraag ging filmmaker en zenleraar Misha Beliën op zoek in het boeddhisme.
Duizend Groene Handen
Vanuit het perspectief van Kanzeon, de boeddhistische godin van compassie die dit lijden van de mens aanschouwt, biedt de documentaire Duizend Groene Handen een poëtische meditatie waarin de kijker wordt uitgenodigd te reflecteren op de vragen die de klimaatcrisis oproept. De film laat zien hoe het boeddhistisch gedachtengoed ons kan leren vrede te sluiten met de wanhoop.
Urgente uitdagingen
Duizend Groene Handen volgt Tenjo en Senko, twee Nederlandse boeddhistische leraren die zich met de klimaatcrisis verbinden en zich samen met andere boeddhisten bezighouden met dit vraagstuk. Hun perspectieven en praktijken laten zien hoe ze met compassie en wijsheid reageren op de urgente uitdagingen van deze tijd.
Rust en veerkracht
Terwijl Tenjo en Senko zoeken naar een balans tussen actie ondernemen en accepteren, geven ze uitdrukking aan de diepe verbondenheid die ze voelen met de wereld om zich heen. Ze vertellen hoe het boeddhisme ze helpt bij het vinden van rust en veerkracht in een onrustige wereld.