Wouter van Driel is 17 jaar als hij samen met René van de Gijp bij Sparta speelt. In De reünie herenigt Herman van der Zandt de spelers met hun andere clubgenoten van toen. Waar René een bekende tv-persoonlijkheid wordt, behoudt Wouter een carrière in sport. Wouter geeft met hart en ziel sportles aan mensen met een fysieke beperking.
Flinke portie passie
Na een jaar amateurvoetballen en twee jaar professioneel, gaat Wouter erna werken op een school voor jongeren met een fysieke beperking. Met een goed humeur en een flinke portie passie geeft hij de sportieve jongeren daar praktijkles.
Wouter legt uit dat het voor hem heel belangrijk is dat wanneer zijn leerlingen van school afgaan, zij niet alleen een diploma hebben - maar ook een toekomst. Wouter: ‘En daar hoort een sporthobby bij, al is het maar één keer per week. Dan hebben we ons werk goed gedaan.’
Wouters drijfveer
Als Wouter elf jaar is, wordt hij zelf ernstig ziek. Wouter: ‘Ik heb een hersenvliesontsteking gehad. En toen heb ik vanaf mijn elfde twee maanden niet kunnen lopen. Dat is mijn drijfveer geweest om plezier te maken voor deze doelgroep.’

Langer en leefbaar leven
Wouter vertelt dat het begin van zijn loopbaan er anders uitziet dan nu. Wouter: ‘Vroeger hadden jongeren met een spierziekte vaak een korte levensduur. In één kalenderjaar zijn we toen tien kinderen verloren. Dat hakt er toch wel in. Gelukkig is de wetenschap de laatste jaren enorm vooruitgegaan.'
Dit verandert Wouters werk: ‘Nu is de levensverwachting voor jongeren met een spierziekte langer en meer leefbaar. Daardoor is dit werk voor mij nu ook fijner om te doen.’
'Ik heb vanaf mijn elfde twee maanden niet kunnen lopen. Dat is mijn drijfveer'
Leraar van het jaar
‘De jongeren op deze school hebben veel meer mogelijkheden dan ze denken’, zegt Wouter. ‘Die twinkeling in hun ogen, als je ze écht ziet. Dat maakt dat ik een heel gelukkig leven heb.’
Deze toewijding en enthousiasme is in 2019 erkend. Wouter wordt dan uitgeroepen tot Leraar van het Jaar in de categorie speciaal onderwijs.

