Familie Blom uit Bodegraven is te zien in de familieserie Een huis vol. Ouders Maarten en Gerdien leerden elkaar zestien jaar geleden kennen en zijn acht kinderen later nog altijd gelukkig. ‘Wat ons vooral verbindt is de liefde voor God.’
Een kerkelijke ontmoeting
De liefde voor God bracht Maarten en Gerdien Blom zelfs samen. Toen Maarten orgel speelde in een kerk in Utrecht viel zijn oog op Gerdien. Al sprong de vonk voor hem niet meteen over. Hetzelfde geldt voor Gerdien, hoewel Maarten dit zich anders herinnert. ‘Ik was niet meteen geïnteresseerd, dat was Gerdien wel.’ Gerdien: ‘Nee, dat klopt niet. Maar toen je weken later weer als organist in het liedboekje van de kerk stond, merkte ik dat ik dat heel leuk vond.’
'Ik wachtte het hele weekend, maar geen Maarten te bekennen'
De twee kregen een leuk gesprek, maar Maarten beëindigde dit gesprek met ‘tot nooit’. Want Maarten woonde voor zijn studie Theologie in België, en Gerdien in Utrecht. Gerdien: ‘Ik dacht: dit wordt hem niet, tenzij ik iets regel. Ik regelde een bezoek naar vrienden van mij die in België in dezelfde faculteit als Maarten woonden. Ik zat er het hele weekend, maar geen Maarten te bekennen. Tot hij zondagavond thuiskwam. Om hem toch nog te zien, hing ik een briefje op zijn deur met de boodschap dat ik op bezoek was. Na drie keer daten is het iets geworden.’
Echte maatjes
De twee zijn van mening dat het met een groot gezin belangrijk is om elkaar veel te geven, in de figuurlijke zin van het woord. Gerdien vertelt: ‘We hebben wel een taakverdeling, maar we zijn niet te beroerd om iets voor de ander te doen. Hierin proberen we elkaar echt te dienen. Met die houding redden we het als groot gezin. We zijn maatjes, delen de hoogte- en dieptepunten. Wat ons echt verbindt is het geloof.’ Gerdien vervolgt lachend: ‘En af en toe wordt er ook nog wel eens wat gelachen.’
Ook wil het stel elkaar tijd voor henzelf gunnen. Maarten is de levensgenieter van de twee. Hij roept Gerdien zo nu en dan tot de orde om even lekker niks te doen. Gerdien: ‘Ik wil dan nog van alles afmaken. Maarten is diegene die dan zegt: ‘Kom vrouw, we gaan koffiedrinken.’
Elkaar verwennen
Meer tijd voor elkaar vrijmaken is iets waar het stel zeker naar streeft. Hoewel dat een uitdaging is met zo’n groot gezin. Gerdien: ‘Het is altijd zo druk! Ik houd van cadeautjes, maar alleen als het van symbolische betekenis is. Zo dragen Maarten en ik beiden een ring ter herinnering aan onze dochter Miriam die we zijn verloren toen zij zes jaar oud was.’
Fysiek contact is vooral voor Maarten belangrijk. Die komt geregeld een knuffeltje halen bij zijn vrouw. Het is veel wegcijferen in een groot gezin, volgens Gerdien. ‘We zijn allebei echt op de kinderen gericht, waardoor we af en toe denken: oh, jij bent er ook nog.’
Heimwee naar de kinderen
Het stel gaat zelden een weekendje samen uit. Maarten legt uit: ‘Een tijdje terug waren Gerdien en ik samen één nachtje weg. Vrienden hadden onze kinderen onderverdeeld, zodat we er samen op uit konden. We kwamen eerder terug, omdat we heimwee kregen naar de kinderen.’ Gerdien: ‘En het regende heel hard! Het was prutjeweer.’
'We kwamen eerder terug van een nachtje weg, omdat we heimwee kregen naar de kinderen'
Maarten is een ochtendmens, Gerdien een avondmens. Dat is nog wel eens lastig als de twee samen tijd willen spenderen. ‘Om samen tijd door te brengen, kunnen we ook lekker een drankje doen ’s avonds. Alleen is dan het probleem dat Maarten wel eens in slaap valt.’ Maarten: ‘Rond tien uur ‘s avonds gaat bij mij inderdaad de kaars uit.'
Verlies
Het geloof speelt een grote rol in het leven van Maarten en Gerdien. Hoewel de kinderen praktisch altijd op nummer één staan, staat God voor het echtpaar op de meest centrale plek in hun leven. Gerdien: ‘We merken hoe dankbaar we zijn dat onze dochter Miriam, die wij verloren zijn, bij God is. God draagt ons, zelfs door de dood heen. Je kunt al je liefde aan iemand geven, maar de basis en het fundament is voor ons God. God vormt de basis van ons gezin.’
Voor de twee is genieten en de kleine dingen hetgeen wat hun huwelijk succesvol maakt. Maarten: ‘We willen nu genieten. Niet morgen, of volgend jaar. Ik geniet van het leven en we zijn dankbaar. Ons geloof helpt ons enorm. Dat hebben we ook gemerkt bij het verlies van onze dochter. God is onze sleutel.’
'We zijn dankbaar dat onze dochter Miriam, die wij verloren zijn, bij God is'
Romantiek met acht kinderen
Met acht kinderen is de romantiek soms ver te zoeken. ‘Op vakantie slapen we met z’n allen in een tent. Dat zet geen zoden aan de dijk voor onze romantische relatie’, lacht Maarten.
Gerdien vervolgt: ‘Er worden wel eens grapjes gemaakt over ons liefdesleven. Zo van: jullie weten wel hoe het moet. En: met acht kinderen zal het wel romantisch zijn bij jullie in bed. Als we straks zoveel jaar getrouwd zijn, doe ik mijn trouwjurk weer aan. Dat vind ik een romantisch idee. We drinken graag samen een wijntje. Daarbij doen we nooit een romantisch kaarsje aan, vanwege ons licht ontvlambare plafond.’
