In de tweedelige docu-serie Francis naar Assisi reist operazangeres Francis van Broekhuizen samen met haar oudste broer Dick naar Italië in kerstsfeer. Op zoek naar de ziel van Franciscus, de heilige naar wie zij is vernoemd. Hoe vierden zij vroeger zelf kerst? 'Bij ons staat de deur altijd open. Deel wat je hebt, dat is echt iets wat we van huis uit hebben meegekregen. Heel erg franciscaans dus!’
Wat betekent het voor je om deze reis te maken?
‘Ik weet al mijn hele leven dat ik vernoemd ben naar Franciscus van Assisi. Maar ik ben nog nooit in Assisi geweest! En ook niet in Greccio, waar Franciscus 800 jaar geleden de eerste levende kerststal neerzette. Dus ik vond het geweldig om nu met eigen ogen de plekken te zien die in zijn leven veel hebben betekend. Het zijn middeleeuwse plaatsjes, dus je kunt je helemaal voorstellen hoe hij daar rondliep. We konden zelfs de stenen aanraken die hij gemetseld heeft in San Damiano, een kerkje net buiten de stadsmuren van Assisi. Verder vond ik het heel bijzonder om met mijn broer Dick op reis te zijn. We realiseerden ons dat we dat eigenlijk nog nooit gedaan hadden!’
Wat was het hoogtepunt van jullie reis?
‘Dat ik mocht zingen met Frate Alessandro. Hij is een franciscaanse broeder en zingt met een stem á la Pavarotti. Gewoon helemaal te gek! Om samen met hem het Panis Angelicus te mogen zingen was echt heel bijzonder en ontroerend.’
'Zeker met kerst zijn er altijd wel mensen die mijn ouders onder hun hoede nemen en die bij ons aan de kerstdis zitten'
Kun je nog iets meer vertellen over het gezin van Broekhuizen?
‘Dick en ik zijn de oudsten van het gezin, we hebben nog een jongere broer, Tim. We komen uit een warm, vrolijk-katholiek en creatief gezin. Mijn vader was makelaar en mijn moeder gaf les aan huis: iconen schilderen, kalligraferen en handwerken. Dick is kunsthistoricus geworden en conservator van het museum Beelden aan Zee. Tim is beeldend kunstenaar en geeft les in kunstzinnige vorming. Hij is vooral een fantastische tekenaar. Hij heeft onder andere een boek uitgebracht over de Eerste Wereldoorlog: over elke oorlogsdag heeft hij een tekening gemaakt. Verder zongen we allemaal in kerkkoren en we hebben jarenlang een familiekoor gehad, waarmee we tijdens de kerstdagen in ziekenhuizen en bejaardenhuizen optraden.
Mijn moeder haakt nog altijd, vooral voor anderen. Ze heeft eens uitgerekend dat ze 1000 (!) mutsen per jaar haakt, voor mensen in nood. Het was en is een zoete inval bij ons. De deur staat voor iedereen open in ‘Huize Broek’. Zeker met kerst zijn er altijd wel mensen die mijn ouders onder hun hoede nemen en die bij ons aan de kerstdis zitten. Deel wat je hebt, dat is echt iets wat we van huis uit hebben meegekregen. Heel erg franciscaans dus!’
Hoe probeer je zelf in deze tijd iets voor anderen te doen?
‘Ik zing deze weken heel veel. Allerlei kerstconcerten. Ik probeer ook altijd iets te doen als vrijwilliger. Dus gewoon even zingen in een bejaardenhuis voor de gezelligheid. Als ik zing maak ik vaak mensen heel blij. Dat is mijn bijdrage.’
Wat voor band heb je met je oudste broer, je reisgenoot in deze serie?
'Dick en ik schelen twee jaar en hebben beiden lang thuis gewoond. We zijn echt samen opgegroeid. We gingen ook naar dezelfde school, alleen zat Dick op het VWO en ik begon op de MAVO. Wel zaten we allebei bij het schooltoneel. We lijken heel erg op elkaar, maar in onze reacties verschillen we: ik ben spontaan, emotioneel, theatraal. Dick is als academicus meer analytisch, we vullen elkaar daarin heel goed aan. En we hebben hetzelfde gevoel voor humor, we moeten altijd erg om elkaar lachen. Hij is altijd vrolijk en aardig. Het was gewoon een feest met hem op pad te zijn!'
Hoe ga je zelf kerst vieren?
'Gezellig samen met mijn lief en met de familie. We zoeken ook vrienden op die we in het jaar niet veel kunnen zien door de drukke werkzaamheden. Het is echt een fijne tijd om die banden te kunnen aanhalen en versterken. En ik wil een dagje op de bank lekker onder een dekentje leuke kerstfilms kijken. Heerlijk!'