Iede Hoorn is te zien in Niek zoekt werk, waarin hij de crematie van de jonge moeder Pamela verzorgt. Iede: ‘Pamela was één van de mensen wiens uitvaart ik verzorgde, die ik ook bij leven heb gekend.’ 

Een rondleiding in het uitvaartcentrum

Al van jongs af aan heeft Iede iets met de dood. Zo is te lezen in een van zijn blogs: ‘Mijn overgrootmoeder overleed in een diepe slaap, en kort daarna was ik bij haar. Toen haar kist werd gesloten, maakte dat zo’n indruk op me. Dat was het moment dat mijn hele toekomst in de uitvaartwereld bepaalde.’

Op initiatief van zijn godsdienstleraar krijgt Iede op de middelbare school met zijn klas een rondleiding in een uitvaartcentrum. Iede: ‘Iedereen vond het maar een lugubere bedoeling, en ik dacht alleen maar: waar is die koeling?’ 

Dienstbaar hoog in de lucht 

Toch kiest Iede eerst voor een ander carrièrepad. Hij wordt steward en vliegt de hele wereld over. Iede: ‘Maar ook hier was ik al bezig met dienstbaarheid naar mensen. Ik heb door dat werk veel van de wereld gezien. Mijn vriend werkt ook in de reisbranche en samen gaan we veel op reis.’

Eén van de plekken die ze bezochten, Tonga, (eilandengroep in Polynesië, red.), komt in de buurt van hoe de hemel er misschien wel uitziet. Iede: ‘Ik geloof in een hiernamaals en als dat lijkt op Tonga, is dat zo slecht nog niet.’ 

Een uitje naar uitvaartcentrum 

Maar eerst terug naar de tijd dat Iede de overstap maakt naar de uitvaartbranche. De fascinatie voor de dood is er dus vanaf jongs af aan. Iede vertelt: ‘Ik woonde in een buurtje met veel oude mensen, en zag deze mensen veel. Maar op een gegeven moment begonnen al die buurtjes om te vallen. Vervolgens was ik ook altijd bij de begrafenissen.’ 

Het kán ook anders 

Iede groeit op in een religieus gezin en kent vooral traditionele begrafenissen met een dominee. Iede: ‘Ik vind het juist heel mooi dat die tradities er zijn, maar het kán ook anders. Mijn oma (de moeder van Iedes moeder, red.) en opa (de vader van Iedes vader, red.) stierven binnen één week, net nadat ik voor mezelf was begonnen. Alsof ze me even lieten zien wat een klassieke uitvaart was. 

Het kán anders, maar het kan ook traditioneel. Ik verzorg vaak uitvaarten voor mensen die jong overlijden, en dat is toch andere koek. Zo heb ik morgen de uitvaart van een vrouw die 35 jaar is geworden en midden in het leven stond. Ze was een moeder, echtgenote, vriendin, noem maar op. Dat wordt geen standaard, klassieke uitvaart.’ 

De schoonheid van de dood 

Iede is een jaar of negen als zijn overgrootmoeder overlijdt. ‘Toen ik haar lichaam zag vielen haar lippen mij op en ik dacht: Wat is dit? Maar ik ging erna meteen weer lekker buiten spelen. Toch was ik geïnteresseerd in het mysterie rondom de dood, en ook de schoonheid ervan.’ 

Wat bedoelt de uitvaartverzorger precies met schoonheid? ‘Na dit interview heb ik een afspraak met twee zussen die hun moeder gaan begraven. Zij hebben het lichaam van hun moeder helemaal mooi gemaakt. Van een outfit tot aan het lakken van haar nagels. Dat is voor hen de laatste aanraking die ze met hun moeder hebben. 

Maar het zit ‘m ook in de gesprekken die op gang komen ná het overlijden van iemand. Ik ervoer schoonheid toen mijn oma lag opgebaard. De liefde die er was bij het leven, komt ook terug bij het afscheid. Of kinderen die de kist beschilderen van papa of mama, samen de kist sluiten of iedereen die een bloem meeneemt. Dát is schoonheid.’ 

(Tekst gaat verder onder foto)

Een kleurrijke begrafenis 

Met zijn jonge verschijning valt Iede op in de wereld van begrafenisondernemers. Naar zijn eigen zeggen ‘het mooiste vak van de wereld.’ Op zijn site zijn prachtige foto’s te zien van de meest uiteenlopende begrafenissen en crematies. 

Iede: ‘Een begrafenis kan ook met veel kleur. Hierdoor wordt het toch een vrolijker geheel. Vooral bij uitvaarten van jonge mensen. Zij stonden in de kracht van hun leven. Vaak is dan de wens om niet alleen stil te staan bij het verdriet, maar ook bij de mooie momenten. Met veel kleur hoop ik het verdriet iets te verzachten.’ 

Een hiernamaals 

Iede gelooft dat er leven na de dood is. Iede: ‘Ik zou het stom vinden als ik alle mensen die ik liefheb, nooit meer terugzie als we dood zijn. Ik ben niet bang om dood te gaan, trouwens, maar wel om mijn naasten te verliezen.’

Reizen is voor Iede heel belangrijk om te ontladen. Dan komt het eiland Tonga weer ter sprake. Iede: Het is echt zo’n bounty-eiland en een hemelse plek op aarde. Ik was aan het wandelen langs de zee en op een gegeven moment zag ik twee walvissen uit het water springen. Een ultiem geluksgevoel. Het was zo uniek. De warmte, de zon, het vrije gevoel. Dat is hoe ik een hiernamaals voor mij zie.’ 

Alle afleveringen van Niek zoekt werk zie je op het Youtube-kanaal van NPO 3. De aflevering met Pamela is te zien vanaf 1 november.