‘Heel de aarde is je vaderland’, zei Desiderius Erasmus al. Toch is de werkelijkheid een stuk weerbarstiger dan dat, en zien we toe hoe er wereldwijd wordt omgegaan met vluchtelingen. In Jacobine op 2 vraagt Jacobine Geel zich af: hoe kan dat?
Met de vreselijke gebeurtenissen in vluchtelingenkamp Moria op het Griekse eiland Lesbos als schrijnend voorbeeld, moge het duidelijk zijn dat de manier waarop het Westen omgaat met vluchtelingen op zijn zachtst gezegd niet strookt met de uitspraak van Erasmus.
Nederland is al eeuwenlang een land waar migranten, expats en vluchtelingen naartoe trekken. Maar de laatste jaren worden de tegengeluiden steeds sterker. Zijn we onze gastvrijheid verleerd? Wat is nou goed wereldburgerschap en bij wie ligt deze verantwoordelijkheid?
In de nieuwe aflevering van Jacobine op 2 gaat Jacobine Geel in gesprek met drie gasten, met elk hun eigen perspectief op de huidige vluchtelingencrisis en hoe we daarmee omgaan.
George Tobal neemt plaats tegenover Jacobine. Deze acteur en theatermaker vluchtte ooit zelf uit Syrië, ruim twintig jaar geleden. Meer dan de helft van de tijd dat hij in Nederland is, verbleef hij in verschillende asielzoekerscentra. Wat roept de huidige vluchtelingencrisis bij hem op?
Met filosoof Marli Huijer bespreekt Jacobine hoe we zo gastvrij mogelijk kunnen staan tegenover vluchtelingen. Zelf biedt Huijer onderdak aan vluchtelingen die wachten op een woning. ‘Een ideale inburgeringscursus’, noemt ze dat. Andersom leert Marli Huijer enorm veel van het contact met deze mensen.
Filmmaker Els van Driel maakte al verschillende documentaires over de vluchtelingencrisis en de manier waarop Europa daarmee omgaat. Met haar films wil ze een duidelijk beeld neerzetten van deze humanitaire crisis.
