Lage lonen, onmogelijke roosters, onhaalbare targets en hutje mutje wonen in te krappe huurwoningen. Dit zijn omstandigheden waar de Nederlander zijn neus voor ophaalt. Daarom worden arbeidsmigranten uit het buitenland gehaald die wel bereid zijn om onder deze omstandigheden te werken. Maar hoe kon deze situatie ontstaan in het welvarende Nederland?
Hieronder een paar van de belangrijkste regelingen waardoor de seizoenarbeider een verdienmodel kon worden:
Rol overheid
Een aantrekkelijk vestigingsklimaat behouden is heilig voor de overheid. Maar met haar beleid faciliteert de overheid hyperflexwerk, lage lonen en misstanden op de woningmarkt. Dit doen ze met tal van subsidies en belasting- en premievoordelen voor grote ketens en uitzendbureaus. Zo krijgen uitzendbureaus een belastingvoordeel als ze tegelijkertijd ook huisjesmelker zijn en kunnen kosten laag gehouden worden wanneer werknemers van buiten Nederland komen, maar de sociale zekerheidsaanspraken ontvangen uit het land van herkomst. Dit is hoe het werkt.
ET-regeling
De ET-regeling is een fiscale regeling die bedoeld is voor werknemers die in het buitenland wonen en tijdelijk in Nederland werken. Door deze regeling kan de werknemer een belastingvrije vergoeding krijgen voor kosten die te maken hebben met het verblijf in Nederland en de reiskosten van en naar het land van herkomst. Die kosten worden extraterritoriale kosten (ET-kosten) genoemd. En van dat belastingvoordeeltje maken werkgevers gretig gebruik. In een convenant met de Belastingdienst hebben de uitzendwerkgeversorganisaties afgesproken dat uitzendbedrijven een deel van het brutoloon (waar normaal gesproken dus belasting over betaald wordt) kunnen inruilen voor een onbelaste vergoeding van ET-kosten. Onder bepaalde voorwaarden mogen deze van het brutoloon afgetrokken worden en er netto bij opgeteld worden. Of dat netto bedrag hoeft dus geen belasting betaald te worden en dat scheelt geld voor de uitzendbureaus.
Wat levert het op?
Volgens cijfers uit 2016 werkten er dat jaar 84.158 flexmigranten in Nederland die in potentie een ET-regeling hebben kunnen gehad. Bij een uurloon van 12 euro en een werkweek van 38 uur zou dat voor de werkgever maximaal een belastingvoordeel van € 28,09 per werknemer per week kunnen opleveren. Vaak werken arbeidsmigranten echter meer uren per week en dan loopt ook het voordeel snel op. Op basis van een werkweek van 45 uur is het voordeel voor de werkgever al snel € 39,26 en bij 50 uur zelfs € 60,08. Dat is € 3.124,16 op jaarbasis. Als je dan als uitzendbureau zelf de huisvesting regelt voor je flexmigranten, ze met te veel man in een huis zet en ze ook nog huur laat betalen ben je natuurlijk helemaal spekkoper.
