Petrus in het land is te gast in Hoevelaken. Daar wordt samen met gemeenteleden van De Eshof stilgestaan bij geliefden die het afgelopen jaar zijn overleden. Zij worden herdacht op de laatste zondag van het kerkelijk jaar: Gedachteniszondag.
Dominee Ellie Boot verloor haar vader, gemeentelid Erna Feenstra rouwt om haar grote liefde die afgelopen zomer overleed en ook gemeenteleden staan stil bij rouw en verlies in de aanloop naar Gedachteniszondag.
Toen de man van Erna, Klaas, gediagnosticeerd werd met kanker, leek het alsof haar wereld instortte. Klaas was vijftig toen hij het nieuws kreeg. ‘Het was echt heftig, want je denkt: hij is zo jong.’ Na de diagnose hebben de twee nog tien jaar samen gehad, tot hij afgelopen zomer overleed. Het geloof was voor haar en Klaas een houvast. ‘Hij zei dat hij geloofde dat er meer was tussen hemel en aarde. Op het eind zei hij ook: “Het is goed zo. Ik ga ergens naartoe. Waar dat ook mag zijn”, vertelt ze.
‘Diegene die er niet is, staat eigenlijk altijd vooraan.’
Jan Scheijgrond heeft elf kleinkinderen, waarvan één stilgeboren werd. ‘Het is in 2007 gebeurd, je zou zeggen dat het al lang geleden is.’ Maar als mensen hem vragen of hij kleinkinderen heeft, moet hij altijd als eerste aan zijn overleden kleinzoon denken. ‘Diegene die er niet is, staat eigenlijk altijd vooraan.’
Ondanks dat we niet veel weten over wat er precies gebeurt na de dood, hoopt dominee Ellie Boot dat ons leven gevat is in iets groters, net zoals de Bijbel belooft. Om niet alleen vreugde, maar ook verlies samen te delen, zoals dat gebeurt op Gedachteniszondag is waardevol. Ellie: ‘Het is heel dubbel, het heeft de verdrietige kant en die mooie, warme kant van het samen zijn.’
