'Mijn leven als monnik kan op anderen misschien wat ongewoon overkomen. Toch had ik het idee dat Stef me wel begreep. De zoektocht naar een thuis, waar deze reeks over gaat, is denk ik heel universeel.

Ieders levensweg ziet er aan de oppervlakte anders uit, maar in de diepte verlangen we er allemaal naar om dichterbij onze kern te komen. Stef herkende dat proces wel: ik hoorde het ook weerklinken in het lied. Ik vind het refrein van het lied zo krachtig: je komt pas thuis als je thuiskomt in jezelf. De kracht van herhaling heeft bijna iets meditatiefs en daardoor dringt het echt tot je door'

Wij zijn van dezelfde generatie maar we gaan ieder onze eigen weg. Twee leeftijdsgenoten hebben een heel ander pad in het leven gekozen, maar hier kruisen onze wegen elkaar. Hoe anders ze ook zijn, het is toch ook een gezamenlijke weg.

Thuiskomen in jezelf is een hele reis, ook voor mij. Ik leer gaandeweg om me minder druk te maken om de meningen van anderen, en echt dichtbij mezelf te blijven. Toch is er ook nog steeds een stemmetje dat zegt: wat moeten mensen wel niet van me denken? Dat gebeurde ook in de voorbereiding voor deze uitzending. Ik vond het heel spannend en ben benieuwd naar de reactie van buitenaf.

Ik ben gewend om in een bepaalde taal te spreken over mijn leven, doordesemd van woorden als ‘God’ en ‘het mystieke’. Voor dit programma moest ik uit mijn comfortzone stappen en een vertaalslag maken naar mensen die niet zozeer bezig zijn met contemplatie en gebed.

Het inspireerde me om dit vaker te doen. Ik vond het een leuke uitdaging om met andere woorden te spreken, al weet ik niet of de vertaalslag altijd even goed gelukt is

Iedereen heeft een spirituele laag die aangeboord kan worden, alleen heeft iedereen er zijn eigen taal voor. Ik zie het als mijn rol om de ander daarbij te brengen en hoop dat dat bij Stef ook gelukt is.”