Telkens een ander verhaal

Jorah groeit als baby op bij haar opa en oma: haar moeder heeft haar daar achtergelaten. Als kind vraagt ze zich altijd af wie haar vader is. 

Haar moeder vertelt hier door de jaren heen verschillende verhalen over: haar vader zou zijn overleden bij een kabelbaanongeluk in Singapore in 1982; dan zou hij weer zijn gestorven in een helikoptercrash in Indonesië. Tenslotte hoort Jorah dat haar vader Jan heet en bij een ontploffing op een schip om het leven is gekomen.

Al deze verhalen maken Jorah erg verdrietig, want ze gelooft niet dat de verhalen kloppen. Geëmotioneerd zegt ze in Spoorloos: 'Ik wil bewijzen dat mijn moeder al die tijd gelogen heeft. Al het onderzoek dat ik deed leverde niets op, maar toch durfde ze tegen me te liegen.'

Geen prettige jeugd

Als Jorah weer bij haar moeder gaat wonen nadat haar grootouders overlijden, kan ze op weinig liefde rekenen. 'Mijn moeder sloeg de hoofden van mijn zus en mij tegen elkaar aan, omdat we vieze schoenen aanhadden. Ook brak ze een keer mijn neus toen ik aangeschoten thuiskwam van een feestje. Maar ik gaf geen kik.'

Door het aanhoudende geweld besluit Jorah op 17-jarige leeftijd om haar huis te verlaten en leeft ze twee jaar lang op straat. 'Het was de gelukkigste tijd in mijn leven, omdat ik de vrijheid voelde.' Ze krijgt via via baantjes als schoonmaker en kan zo wat geld verdienen en zich op haar werk wassen.

In de gevangenis

Dan gaat het helemaal mis: Jorah belandt in de gevangenis. Ze legt uit wat er gebeurd is: 'Mijn vrienden lieten een brochure zien om te investeren in auto-onderdelen. Dat deed ik, zonder door te hebben wat er écht speelde. Ik wist niet dat het geld illegaal was, of van terroristen.' 

Ze wordt opgepakt en veroordeeld omdat ze geldezel is: ze heeft haar bankrekening laten misbruiken voor criminele activiteiten. Ze spendeert drie jaar en negen maanden in de Singaporese cel.

Leven op de rit

Inmiddels heeft Jorah haar leven weer op de rit: ze heeft een man en een dochtertje. Ze zet haar DNA in een databank en komt erachter dat haar DNA voor meer dan 50 procent Noord-Europees is, waarschijnlijk Nederlands. Ze komt uit bij Spoorloos, die een uitgebreid stamboomonderzoek voor haar doen. 

In de databank vinden ze personen met dezelfde voorouders als Jorah. Uiteindelijk komen ze uit bij een gezin van twaalf kinderen. De jongste telg blijkt een zeeman: Johan, roepnaam John. Jorah vraagt vol verwachting: 'Is hij mijn vader?'

'Ze heeft het recht om mij te kennen'

In Nederland leeft John (76) samen met zijn vrouw Joke. Zij weet dat hij als vrijgezelle zeeman er een hoop leuke jaren op heeft zitten. Eerst werkt John als duiker bij de Marine, daarna gaat hij aan de slag in onderzeeërs op de grote vaart. 

John haalt zijn monsterboekje erbij: 'Dat heeft iedere zeeman op de grote vaart.' En daar staat het: in februari 1982 was John in Singapore. Hij sluit niet uit dat hij Jorahs vader is: 'Het kan best zo zijn. En Joke en ik verwachtten ook wel dat er eens aangebeld zou worden door een programma of een meisje met de boodschap dat ik haar vader zou zijn.'

John doet een DNA-test, en de match is duidelijk: John is Jorahs vader. 'Nou wil ik haar zien ook,' zegt John. En dus reist hij af naar Singapore, waar hij ruim veertig jaar terug ook tijd doorbrengt. 'Ik vind het knap dat ze de moed heeft gehad om mij op te zoeken. Daar heeft ze het recht op, om te weten wie haar vader is. En toevallig ben ik dat,' zegt John met tranen in zijn ogen.

De ontmoeting

Zowel John als Jorah zijn erg gespannen als ze elkaar gaan ontmoeten. John staat voor het huis van Jorah te wachten als ze huilend komt aangelopen. Er volgt een stevige knuffel, waarbij Jorah John een kus op zijn voorhoofd geeft. '42 jaar, en nu heb je me gevonden. Ik ben heel blij,' zegt John liefdevol. Jorah reageert: 'Je ziet er heel goed uit.'

Maar hoe gaat het na de opnames met John en Jorah?