Anthony emigreert als jong kind met zijn moeder naar Nederland. Zij laten hiermee Frankrijk achter zich. Naarmate de leeftijd vordert, wordt Anthony nieuwsgierig naar zijn biologische vader. Samen met Spoorloos ontmoet hij in 2020 zijn biologische vader. Die blijkt te lijden aan de ziekte van Alzheimer.
Een vaderfiguur heeft Anthony nooit gemist. Zijn moeder Claudine trouwt met de Nederlandse Henk. Anthony is dan nog heel jong. Hierdoor krijgt hij pas later de wens om zijn biologische vader te ontmoeten. Een wens geboren uit nieuwsgierigheid, die wordt aangewakkerd door zijn vrouw. “Als je ooit een keer wil zoeken, moet je niet te lang wachten”, maakt de vrouw van Anthony hem duidelijk.
Het gaat goed met Anthony. “Ik ben blij dat ik heb meegedaan! Ik heb mijn vader ontmoet en natuurlijk mijn halfbroer en halfzus.” Zijn biologische vader woont tijdens de ontmoeting in Frankrijk. Iets wat Anthony niet had verwacht. “Mijn moeder en ik hebben altijd gedacht dat hij zou teruggaan naar Burkina Faso. Maar hij is in Frankrijk gebleven.”
'Het is heel fijn dat ik hem heb leren kennen'
Tijdens de ontmoeting in 2020 wordt het duidelijk dat de vader van Anthony hem vrijwel niet herkent. Hij is erg vergeetachtig door de ziekte van Alzheimer. “Gelijk na de opnames van Spoorloos ben ik nog een keer bij hem langs geweest. Toen samen met mijn moeder. In totaal heb ik hem nu drie keer gezien. Het is heel fijn dat ik hem heb leren kennen. Maar ik heb wel de conclusie getrokken dat het weinig zin heeft elkaar vaker te zien. Hij krijgt er namelijk vrij weinig van mee.” Anthony heeft daarentegen veel contact met zijn halfbroer en halfzus. “Na de opnames heb ik mijn halfbroer en halfzus nog een keer gezien. Ik bel en bericht nu af en toe met mijn halfzus. Deze week ga ik bij mijn andere halfbroer in Frankrijk langs!”
Over de ziekte van zijn vader zegt hij: “Mijn halfzus vertelde: ‘Als je drie maanden eerder was geweest, was hij meer helder geweest.’ Dat vind ik erg jammer.” De vader van Anthony gaat tijdens de pandemie enorm achteruit. Op dit moment kan hij ook niet meer praten. “Ik vind het jammer, maar het had slechter kunnen zijn! Uit gesprekken met mijn halfbroer en halfzus heb ik niet het idee gekregen dat hij een heel goede vader was. Mijn moeder heeft het juiste gedaan.”
Herkenning
“Zowel mijn halfbroer en halfzus als ik zijn heel erg blij met de ontmoeting.” De puzzelstukjes zijn voor Anthony compleet. “Ik weet nu veel meer en zie herkenning.” Herkenning die verder gaat dan alleen het uiterlijk. “Ik heb zelf nogal de neiging tot zwart-witdenken. Dit zie ik terug in mijn halfbroer en halfzus. Zij hebben het zelfs nog sterker dan ik. Mijn vrouw is namelijk meer het omgekeerde en daar heeft zij mij in goede zin mee beïnvloed.”
'Nu mijn moeder haar verhaal heeft kunnen doen, is het afgerond'
“Het was een hele positieve ervaring en ik had dit voor geen goud willen missen.” Anthony legt uit dat hij er ook een betere band door heeft gekregen met zijn moeder. “Er werd nooit echt over gesproken. Dat was niet per se bewust. Nu mijn moeder haar verhaal heeft kunnen doen, is het afgerond.”
