Mathew heeft zijn moeder nooit gekend. Ze brengt hem na zijn geboorte naar een nabijgelegen kindertehuis in Santo Amaro, een van de gevaarlijkste wijken van de Braziliaanse stad Recife. Als hij elf maanden oud is, wordt hij geadopteerd.  

'Meteen heel vertrouwd'

Mathew vertelt over de eerste ontmoeting met zijn halfbroer en halfzussen: ‘Het voelde helemaal niet alsof het de eerste keer was dat we elkaar zagen. Het was meteen heel vertrouwd. Ik heb ze direct mee uit eten genomen.’ 

‘De volgende dag hebben we het stadje Olinda bezocht. De dag erna hebben we met z'n allen aan het strand gelegen. Na afloop hebben we weer wat gegeten en gedronken. Toen moesten we alweer afscheid nemen van elkaar. Ik vloog diezelfde avond terug naar Nederland.’

Handen en voetenwerk

Mathew heeft nog dagelijks contact met zijn halfbroer en halfzussen. ‘We appen veel en volgen elkaar op Instagram. Ik kan me een klein beetje verstaanbaar maken in het Portugees, maar tot nu toe is het vooral handen en voetenwerk. Appen doen we via Google Translate, dus daar rollen af en toe best wel kromme zinnen uit. Ik ben nu druk ik de weer op Duolingo om de taal een beetje onder de knie te krijgen.’ 

'Alsof ik er altijd al heb gelopen'

Mathew is druk aan het sparen om weer af te reizen naar Brazilië: ‘Ik denk erover om in februari weer die kant op te gaan. Dan is het daar hartje zomer. De vorige keer dat ik daar binnenliep voelde het zo vertrouwd, alsof ik er altijd al heb gelopen. Ik dacht er helemaal niet over na dat het een gevaarlijke wijk is. Zo erg voelde ik me op mijn gemak bij mijn familie. Ik koester het contact dat ik met ze heb opgebouwd.’

Mathew vertelt zijn verhaal in aflevering 3 van Spoorloos.

Aflevering terugkijken